Kur bie muzgu ne ate lagje, eshte ajo ore e bukur e dites kur i ke dhene fund gjumit te pasdites dhe perpara teje shtrihet nje mbremje me argetime dhe biseda. Ajo lagje duket krejt e zeze ne sfondin e qiellit dhe ne te gjitha sendet mbi toke. Qielli s’eshte i zymte, por i shndritshem si kujtimet e embla. Te zymte e bejne rrugen ata qe varen pas koshave te plehrave, qofshin njerez me ngjyre e te tjere, qe i japin lagjes dramen tragjike te varferise se tejskajshme. Qente dhe macet rrugaçe qe u vijne nga pas dhe kerkojne se bashku ushqimin e jetes. Kembet e nje pijaneci qe ndal ne mes te rruges dhe u bertet shofereve te automjeteve qe u bien borive papushim, ku ne ate çast te keq ai ka pushuar se qeni. Ai njeri pinte vetem per inat te realitetit, kurre me pare se kishin pare rruges te dehej. Nuk kishte patur, nuk ka, as do te kete shpirt me te delire se ai njeri ne ate lagje, por mjerimi po e dergon ne rrugen e ferrit. Dhe kjo rruge, ne dukje si lagjja e zezakeve te Z
Ese,hartime,teste,programe,libra shqip fjalor, autoshkolla, letersi,gjuhe shqipe,letersi boterore,kuriozitete,fjale te urta,analiza letrare,vjersha per femije,poezi,biografi, takvimi,shendetesi,mjekesi,pytje - pergjigje, tregime, gramatike,autoshkolla teste,,thenie filozofike,falja e namazit,