Është për tu habitur se si njerëzit bëjnë vlerësime. Çuditërisht për
njeriun, i cili është i mirë me njerëzit, shokët e ti, miqtë, e i
dëgjueshëm ndaj punëdhënësit e shefave, i sjellshëm me të gjithë, të
tjerët krijojnë mendime shumë të mira për të. Pas një kohe kur dëgjojnë
se këto veti nuk i ka ndaj prindërve të vet, me automatizëm e ndryshojnë
mendimin për të. Edhe mendimi ndryshon radikalisht! Nga "i miri" në "i
keqi". Pse?! Nëse nga të gjithë njerëzit vetëm ndaj dy personave nuk qenka i mirë, ai mbetet me të gjithë të tjerët i mirë! Pse tani ky ndryshim mendimi për të?
A ndodhë ky "ri-pozicionim" vetëm se bëhet fjalë për personat (prindërit) të cilët kanë qenë shkaktarë të krijimit të tij, e të cilët janë kujdesur një pjesë tē jetës së tyre për të?
Po atëherë si mundet njeriu, i cili është i padëgjueshëm, i pasjellshëm, bile shpesh refuzues ndaj Krijuesit të tij, Krijuesit të prindërve të tij, të shokëve të tij, miqëve, shefave, të kombit të tij, të gjuhës së tij, racës, të njerëzimit... Furnizuesit të të gjithave që ka personi në dispozicion, shëndetit, familjes, pasurisë, pozitës, inteligjecës, lumturisë... të llogaritet njeri i mirë?!
Çfarë kriteri përdorin njerëzit kur krijojnë kësi mendime pēr dikë? Si mundet krijesa me qenë më me rëndësi për ne, se Krijuesi?
Si është e mundur që sjelljen ndaj Të Madhërishmit të mos e bëjmë pjesë në vendosjen e kritereve kur bëjmë vlerësimin e sjelljeve të dikujt. Çfarë edukate është kjo??!! E të gjithë flasin për edukatë të mirë. A është e drejt të thuhet për dikë që ka edukatë të mirë, nëse nuk ka edukatë ndaj Të Madhërishmit, pa të cilin asgjë, apsolutisht asgjë nuk do ekzistojë. Në çfarë krijesash jemi shëndruar kështu?!!
Pasha Allahun, Krijuesin e çdo gjëje pa përjashtim, nuk do e kuptojmë çka është edukatë e mirë pa njohjen dhe përmisimin e raporteve me Atë, krijesë e tē cilit është edhe vet edukata.
Burimi:Enis Presheva
Lexo edhe:
A ndodhë ky "ri-pozicionim" vetëm se bëhet fjalë për personat (prindërit) të cilët kanë qenë shkaktarë të krijimit të tij, e të cilët janë kujdesur një pjesë tē jetës së tyre për të?
Po atëherë si mundet njeriu, i cili është i padëgjueshëm, i pasjellshëm, bile shpesh refuzues ndaj Krijuesit të tij, Krijuesit të prindërve të tij, të shokëve të tij, miqëve, shefave, të kombit të tij, të gjuhës së tij, racës, të njerëzimit... Furnizuesit të të gjithave që ka personi në dispozicion, shëndetit, familjes, pasurisë, pozitës, inteligjecës, lumturisë... të llogaritet njeri i mirë?!
Çfarë kriteri përdorin njerëzit kur krijojnë kësi mendime pēr dikë? Si mundet krijesa me qenë më me rëndësi për ne, se Krijuesi?
Si është e mundur që sjelljen ndaj Të Madhërishmit të mos e bëjmë pjesë në vendosjen e kritereve kur bëjmë vlerësimin e sjelljeve të dikujt. Çfarë edukate është kjo??!! E të gjithë flasin për edukatë të mirë. A është e drejt të thuhet për dikë që ka edukatë të mirë, nëse nuk ka edukatë ndaj Të Madhërishmit, pa të cilin asgjë, apsolutisht asgjë nuk do ekzistojë. Në çfarë krijesash jemi shëndruar kështu?!!
Pasha Allahun, Krijuesin e çdo gjëje pa përjashtim, nuk do e kuptojmë çka është edukatë e mirë pa njohjen dhe përmisimin e raporteve me Atë, krijesë e tē cilit është edhe vet edukata.
Burimi:Enis Presheva
loading...
Lexo edhe:
