Secili shkrimtar gjithherë duhet ta ketë parasysh sinqeritetin.
Fillimisht shkrimet dhe veprat e tij shkencore të ngriten mbi themelin e
sinqeritetit dhe jo parimisht mbi themelin e namit, të karrierës dhe të
parasë. Nëse nuk përtoni, shikoni librat e autorëve që kanë vdekur me
trup para 500 ose edhe më shumë vjetësh, se si sot, po ato libra me
ngazëllim po i lexojmë dhe shpesh po shtangemi me mendjemprehtësinë e
tyre. Librat e tyre kanë shpirt, sepse autorët e tyre kishin shkruajtur
me sinqeritet, mbase Ibn Kajimi, Ibn Tejmije, Muhamed Gazali e Ebu
Hanifja as që e kishin menduar ndonjëherë se “bishti im” ka për t’i
lexuar disa prej veprave të tyre. Ata kishin shkruajtur dhe nuk ishin
mërzitur për tregun e tkurrur të librit, ndërsa ne fatkeqësisht,
shkruajmë dhe sikur të mos jemi fare musliman shpesh mërzitemi thellë
për televizionet e përgjumosura për sa i përket dukurisë së librit dhe
për lexuesit e fjetur e të dalldisur pas gjërave të kota.
Qartë, meqë kemi marr rrugën e diturisë duhet edhe të mërzitemi për
letargjinë e lexuesve, por jo vetëm të mërzitemi dhe pastaj të shkruajmë
ndonjë poezi pikëllimi, por t’i përveshim llërat dhe të punojmë me
rininë, mbase edhe atëherë kur ata na mohojnë. Shkurt, të mos e
mallkojmë errësirën, por ta ndezim një qiri, siç thonë dijetarët. Vetëm
sinqeriteti në vepër të bën të pavdekshëm në këtë botë me gjallesa të
vdekshme. Ndaj, të nderuar shkrimtar e të nderuar lexues, ta kemi
parasysh sinqeritetin dhe ta keni parasysh se mundi i sinqeritetit nuk
është kusht që sot të paguhet!
Secili shkrimtar gjithherë duhet ta ketë parasysh sinqeritetin. Fillimisht shkrimet dhe veprat e tij shkencore të ngriten mbi themelin e sinqeritetit dhe jo parimisht mbi themelin e namit, të karrierës dhe të parasë. Nëse nuk përtoni, shikoni librat e autorëve që kanë vdekur me trup para 500 ose edhe më shumë vjetësh, se si sot, po ato libra me ngazëllim po i lexojmë dhe shpesh po shtangemi me mendjemprehtësinë e tyre. Librat e tyre kanë shpirt, sepse autorët e tyre kishin shkruajtur me sinqeritet, mbase Ibn Kajimi, Ibn Tejmije, Muhamed Gazali e Ebu Hanifja as që e kishin menduar ndonjëherë se “bishti im” ka për t’i lexuar disa prej veprave të tyre. Ata kishin shkruajtur dhe nuk ishin mërzitur për tregun e tkurrur të librit, ndërsa ne fatkeqësisht, shkruajmë dhe sikur të mos jemi fare musliman shpesh mërzitemi thellë për televizionet e përgjumosura për sa i përket dukurisë së librit dhe për lexuesit e fjetur e të dalldisur pas gjërave të kota.
Qartë, meqë kemi marr rrugën e diturisë duhet edhe të mërzitemi për letargjinë e lexuesve, por jo vetëm të mërzitemi dhe pastaj të shkruajmë ndonjë poezi pikëllimi, por t’i përveshim llërat dhe të punojmë me rininë, mbase edhe atëherë kur ata na mohojnë. Shkurt, të mos e mallkojmë errësirën, por ta ndezim një qiri, siç thonë dijetarët. Vetëm sinqeriteti në vepër të bën të pavdekshëm në këtë botë me gjallesa të vdekshme. Ndaj, të nderuar shkrimtar e të nderuar lexues, ta kemi parasysh sinqeritetin dhe ta keni parasysh se mundi i sinqeritetit nuk është kusht që sot të paguhet!
loading...
Lexo edhe:
