Shqipëria ka menduar se si më së miri mund t’i rregullojë marrëdhëniet e mira ndërfqinjësore. Ajo përmes kërkesës për ligjësimin e martesave mes gjinive të njëjta, fillimisht ka menduar t’i martojë meshkujt me meshkuj e gjelat me gjelë, ndërsa tepricën e femrave për një kohë do ta eksportojë si prodhim i vyeshëm vendor për në Serbi dhe për në Maqedoni për t’i pajisur kështu me vajza të bukura shqiptare beqarët dhe vejanët serb e maqedonas, të cilët moti kohë i kishin braktisur femrat e kombësisë së tyre për të ikur gjithandej në Evropë ose për të ushtruar ndonjë profesion në vendin e tyre, profesion ky që ia pamundësonte martesën e rregullt.
Pasi Shqipëria mëmë të lodhet së përqafuari e ledhatuari dash me dash, atëherë do të kërkojë ndihmë prej nipave andej gardhit me identitet të pështjelluar. Fëmijët e gjorë, sigurisht që do të krenohen kur t’i shohin nga dy gjyshër në një shtëpi, kurse pas pak do të mallëngjehen rëndë kur të paktën nuk do ta shohin një gjyshe të vetme nëpër ato shtëpi, madje edhe do të habiten kur ta shohin kotecin e stërmbushur vetëm me gjela, prej të cilëve domosdoshmërisht kërkohet të bëjnë vezë, gjela këto që përmes këngës do t’i thonë, - kikirikuuu, ooo kikirikë, nuk mundemi të bëjmë vezë, ashtu si nuk mund të rrezatoni ju ndershmëri!
Iljasa Salihu
loading...
Lexo edhe:
