Nuk mund të themi se intelektualët e këtushëm nuk janë në sprovë si
rrjedhojë e sjelljes së mërgimtarëve shqiptar në vendlindje, të cilët
përgjatë pushimeve shpenzojnë aq shumë para, sa intelektualëve dhe
studentëve të këtushëm lehtas mund t’i ftohet atdheu i tyre i ngrohtë
dhe t’i ngrohet atdheu i huaj.
Kësisoj, mërgimtari shqiptar ia
mbath brigjeve të detit me makinë luksoze, ndërsa intelektuali ynë merr
rrugë drejtë brigjeve të thepisura të pendave dhe puseve me bicikletë jo
aq të sigurtë për udhëtim.
Mërgimtari shqiptar hedh mbeturina në rrugë, në qendra të qytetit dhe të
fshatit, ndërsa intelektuali ynë me vete mendon, valla a ka mundësi një
gjë të tillë ta bënte ky në mërgim.
Mërgimtari ynë merr në
shoqërim për të ngrënë a për të pirë intelektualin e këtushëm, ndërsa
intelektuali ynë shpeshherë duhet t’ia përshtat bisedën ashtu si ia ka
ëndja mërgimtarit, ngase në fund fare faturën e shpenzimeve duhet paguar
ai dhe jo ky i cili mezi ia del mbanë me rrogë përgjatë muajve.
Mërgimtari shqiptar bën dasme duke i harxhuar 10 mijë euro, ndërsa
intelektuali i këtushëm brengoset për ditën e së nesërme për dasmën e të
birit, ngase edhe ai kërkon dasme të ngjashme me të djalit të vëllait,
kushëririt, dajës ose nipit mërgimtar.
Shkroi: Iljasa Salihu
loading...
Lexo edhe:
