1. vet. nj. Vija rrethore më e tejme në hapësirë deri ku arrin vështrimi ynë, vija ku duket sikur puqet qielli me tokën ose me sipërfaqen e ujërave; pjesa e qiellit që duket mbi këtë vijë. Vija e horizontit. Deri në horizont. Atje tej në horizont. Del në horizont. Nuk dukej asnjë re në horizont.
2. vet. nj. Hapësira e gjerë që mund të rrokë shikimi ynë në një drejtim të caktuar, hapësira sa sheh syri së largu. Horizont i hapur (i gjerë). Anët (pikat) e horizontit.
Hapet horizonti.
Hapet horizonti.
3. vet. nj. fig. Rrethi i dijeve a i njohurive të dikujt; gjerësia, shkalla a niveli i këtyre dijeve. Horizont shkencor (ideologjik, pedagogjik). Njeri me horizont të gjer ë(të ngushtë, të kufizuar ). Horizonti i fëmijëve (i nxënësve). Zgjerojnë horizontin.
4. vet. sh. fig. Fushë veprimi për diçka, mundësi që hapen në një drejtim të caktuar. Horizonte të gjera (të pakufishme, të hapura). Çelen horizonte të mëdha (të reja).
5. vet. nj. astr. Rreth i madh i përfytyruar, që e ndan hapësirën qiellore përqark Tokës në dy gjysmërruzuj të barabartë, të cilët kanë si pole, zenitin dhe nadirin. Horizont i dukshëm (i padukshëm). Horizont i vërtetë.
6. gjeol. Shtresë toke që mban pasuri nëntokësore, ujë etj. dhe që matet sipas lartësisë mbi nivelin e detit. Horizont i ndërmjetshëm. Horizont naftëmbajtës.
7. hidrol. Lartësia që arrin uji në një lumë, në një rezervuar etj. dhe që matet për qëllime të caktuara. Horizont ujëmbajtës. Horizonti i ujit. * Horizont matematik astr. shih te MATEMATIK, ~E.
Cka,qka,ceshte,cfare,qeshte,çka,çfarë,domethene,dmth, do te thote, definicioni, perkufizimi,shpjegimi, kuptojm,shqip,eshte,quajme,kuptimi i fjales, domethnja e fjales,jane,kuptojme me fjalen,termi,paraqet,horizonti,horizonte,horizontet,horizont,horizonteve
loading...
Lexo edhe:
