Imam Ibën Kajimi, rahimehull-llah, thotë: “Nëse zgjohet njeriu dhe ngryset duke mos patur synim tjetër përpos Allahut, Allahu do të marrë përsipër të gjitha nevojat dhe brengat e tij, e do t’i zbrazet zemra që vetëm Atë ta dojë, kurse gjuha vetëm Atë ta përmendi, kurse gjymtyrët vetëm Atë ta respektojnë. Nëse gdhin dhe ngryset duke patur synim të vetin dynjanë, Allahu ia le brengat, vështirësitë, vuajtjet dhe e le vetëm. Zemra e këtij njeriu angazhohet me dashurinë ndaj krijesave të tjera dhe nuk ka vend për dashurinë ndaj Allahut, gjuha e tij është e angazhuar me përmendjen e të tjerëve dhe nuk ka kohë për ta përmendur Allahun, gjymtyrët i lodhen duke u shërbyer njerëzve dhe nuk ka mundësi ta respektojnë Allahun. Ai lodhet dhe rraskapitet sikurse kafshët e egra, duke u shërbyer tjerëve, sikurse caliku i farkëtarit, e fryn barkun e vet dhe i mbush brinjët për t’i sjellë dobi tjerëve. Çdo njeri që braktis adhurimin e Allahut, respektin e Tij dhe dashurinë ndaj Tij spr