Qoftë edhe nëse bëhet fjalë për të folurit jo të zhvilluar mirë ,pengesa gjatë shprehjes ,leximit ose të shkruarit ,prindërit dhe personat që çdo ditë kanë kontakt me fëmijët ,shpesh herë nuk e dinë se kur duhet kërkuar ndihmë nga Logopedi (terapisti i të folurit).
Çrregullimi i parë ndodhë në formë të një të folure jo aq të zhvilluar dhe zakonishtë parashtrohet pyetja : “Përse femiju im nuk flet”? Kur vërreni se femiju ka ngecje në të zhvilluarit normal (rritjen),shprehet me gabime ose rënd shprehet në krahasim me moshatarët ,prindërit shpesh i kaplon stresi.
Kur fëmiju arrin moshën 3 vjecare dhe fillon të shkon në çerdhe ,prindërit përfitojnë mundësi për të bërë krahasimin mes fëmijës së tyre dhe fëmijëve të tjerë dhe atëherë ju bëhet e vetëdijshme se fëmiju posedon çregullim .
Atëherë është e duhur që të konsultoheni me logopedin për këshillë.
E rëndësishme është që sa më herët të fillohet me tretmanet apo këshillat ,sepse fëmiju në atë periudhë bëhet i vetëdijshëm dhe e kupton që dallohet prej moshatarëve të tij.
Dëgjon ,por nuk kupton ,ose dëshiron të përgjigjjet ,por mënyra e të shprehurit është e paqartë dhe shpesh ndodhë që të tjerët të mos e kuptojnë.
Prindërit mësohen në të folurit e fëmijut ,kështu që vazhdojnë pa vetëdije ta perkrahin menyrën jo te rregullt të komunikimit.
Për atë shkak fëmijët mund të ndjehen : jo të lumtur,agresiv ,të frustërruar ose fare të mos të komunikojnë.
Që të stimulohet mënyra e komunikimit edhe më mirë ,përveç tretmaneve me terapistin rekomandohet që edhe prindërit apo kujdestarët të jenë sa më aktiv në këtë proces.
Roli i prindërve është jashtëzakonisht i rëndësishëm për shkak se ata kalojnë kohën më të gjatë me fëmijun e tyre.
Në moshën 21 muajsh duhet të shqipëtohen sëpaku 8 fjalë me kuptim ,të emiton zëra ,të kërkon ushqim ,lëngje etj.
Kur fëmijut i ritet fondi i fjalëve atëherë fillon të kupton se fjalët mund të lidhen (psh: mami më jep ,mami ujë ) . Pra fëmiju fillon të përdorë fjali të thjeshta në fillim të cilat nuk janë të plota, por mjaft të qarta ta kuptojnë edhe të tjerët .
E rëndësishme është që sa më herët të fillohet me tretmanet apo këshillat ,sepse fëmiju në atë periudhë bëhet i vetëdijshëm dhe e kupton që dallohet prej moshatarëve të tij.
Dëgjon ,por nuk kupton ,ose dëshiron të përgjigjjet ,por mënyra e të shprehurit është e paqartë dhe shpesh ndodhë që të tjerët të mos e kuptojnë.
Prindërit mësohen në të folurit e fëmijut ,kështu që vazhdojnë pa vetëdije ta perkrahin menyrën jo te rregullt të komunikimit.
Për atë shkak fëmijët mund të ndjehen : jo të lumtur,agresiv ,të frustërruar ose fare të mos të komunikojnë.
Që të stimulohet mënyra e komunikimit edhe më mirë ,përveç tretmaneve me terapistin rekomandohet që edhe prindërit apo kujdestarët të jenë sa më aktiv në këtë proces.
Roli i prindërve është jashtëzakonisht i rëndësishëm për shkak se ata kalojnë kohën më të gjatë me fëmijun e tyre.
Në moshën 21 muajsh duhet të shqipëtohen sëpaku 8 fjalë me kuptim ,të emiton zëra ,të kërkon ushqim ,lëngje etj.
Kur fëmijut i ritet fondi i fjalëve atëherë fillon të kupton se fjalët mund të lidhen (psh: mami më jep ,mami ujë ) . Pra fëmiju fillon të përdorë fjali të thjeshta në fillim të cilat nuk janë të plota, por mjaft të qarta ta kuptojnë edhe të tjerët .
loading...
Lexo edhe: