JETON FRYMA E TIJË
(Poetit,Selman Konjusha)
Toka e mërgimit
të qonte peshë
dashuria e atdheut
në zemër të rrinte ndezë
U ktheve pranë themeleve
të shtëpisë
për të thithur nektarin
e lirisë
papritmas shpërtheu
një krismë
plumbi e flaka
të morën në shënjestër
flalën,të mos ta lënë vepër
Deshën të ta vrasin
veprën e fjalën
por jo, fjala e poetit
nuk vritet,as s´ndalet
Mallkuar qofshin zemërbrejtësit
kanë për të i bërë,varret vetit
sot vepra flet,me gjakun e poetit
Fryma jote,Selman
vjen e nuk ndalet
jeton sa malet
të e dijnë zullumqarët
kush na i vret,veprat dhe fjalët
kurrë s´do të falet……
Lexo edhe:
(Poetit,Selman Konjusha)
Toka e mërgimit
të qonte peshë
dashuria e atdheut
në zemër të rrinte ndezë
U ktheve pranë themeleve
të shtëpisë
për të thithur nektarin
e lirisë
papritmas shpërtheu
një krismë
plumbi e flaka
të morën në shënjestër
flalën,të mos ta lënë vepër
Deshën të ta vrasin
veprën e fjalën
por jo, fjala e poetit
nuk vritet,as s´ndalet
Mallkuar qofshin zemërbrejtësit
kanë për të i bërë,varret vetit
sot vepra flet,me gjakun e poetit
Fryma jote,Selman
vjen e nuk ndalet
jeton sa malet
të e dijnë zullumqarët
kush na i vret,veprat dhe fjalët
kurrë s´do të falet……
loading...
Lexo edhe: