Nevojitet një mbështetje më e madhe për shëndetin mendor të infermierëve, zbulon studimi

---

• Nevojitet një mbështetje më e madhe për shëndetin mendor të infermierëve, zbulon studimi
• Infeksionet COVID ishin të larta në mesin e stafit shëndetësor por ri-infektimet janë të ulëta
• Një në dhjetë pacientë të zbuluar me sindromën post – COVID, tetë muaj pas infeksionit
• Përgjigja e antitrupave ndaj vaksinimit COVID-19 në pacientët me dështim të veshkave
• Gratë kishin ‘nivelin më të lartë të shqetësimeve’ rreth COVID në fillim të pandemisë
• A mund të ndihmojë poleni përmes ajrit përhapjen e SARS-CoV-2, ja çfarë zbulon studimi i ri
• Sindroma inflamatore multisistemike e lidhur me COVID, zbulohet dhe në mesin e të moshuarve
• Ndërveprimi i virusit të gripit me infeksionin SARS-CoV-2, përgjigja e sistemit imunitar
• Qelizat e kordonit të kërthizës mund të rrisin mbijetesën e pacientëve me COVID-19
• Kombinimi i vaksinave COVID, rezultatet e studimeve kanë dhënë dritën jeshile për përdorim

Nevojitet një mbështetje më e madhe për shëndetin mendor të infermierëve, zbulon studimi Posted: 30 Jun 2021 07:10 AM PDT Puna në një mjedis shumë të ngarkuar të COVID-19 ka pasur një ndikim të madh në shëndetin mendor të infermierëve, sipas një sondazhi të ri nga studiuesit në Universitetin British Columbia dhe Institutin për Punë dhe Shëndet në Toronto. Hulumtimet e gjetura, të botuara kohët e fundit në Annals of Epidemiology, janë ndër të parat për të krahasuar shëndetin mendor të infermierëve kanadezë para dhe gjatë pandemisë, shkruan MedicalxPress përcjell Gazeta Shneta. “Pavarësisht nëse ata punuan në ambiente të kujdesit akut, në kujdesin ndaj komunitetit ose në shtëpitë e kujdesit afatgjatë, infermierët përjetuan nivele të larta depresioni dhe ankthi ndërsa përshpejtohej pandemia”, thotë studiuese kryesore Dr. Farinaz Havaei, profesoreshë e infermierisë në Universitetin British Columbia. Dhe para pandemisë, tre në dhjetë infermiere thanë se ndiheshin të shqetësuar, ndërsa gjatë shpërthimit të COVID-19, katër nga dhjetë raportuan se ishin të shqetësuar. “Ngarkesa të mëdha pune, staf i pamjaftueshëm dhe stresi mendor dhe emocional i trajtimit të vuajtjeve dhe vdekjes njerëzore – këta faktorë kontribuan në rënien e mirëqenies së infermierëve,” shtoi ajo. Sondazhi u krye në shtator 2019 dhe përsëri në prill dhe qershor të vitit pasues, duke tërhequr më shumë se 10,000 të anketuar. Infermierët e kujdesit afatgjatë ishin më të prekurit nga çështjet e depresionit dhe ankthit gjatë pandemisë me COVID. /Gazeta Shneta/

Infeksionet COVID ishin të larta në mesin e stafit shëndetësor por ri-infektimet janë të ulëta Posted: 30 Jun 2021 06:44 AM PDT Një studim i punonjësve të kujdesit shëndetësor tregon se ata kishin tre herë më shumë gjasa të infektoheshin gjatë pandemisë COVID-19 krahasuar me popullatën e përgjithshme. Rreth një në pesë punëtorë të infektuar ishin asimptomatik dhe të pavetëdijshëm se kishin COVID-19, shkruan MedicalxPress përcjell Gazeta Shneta. Studimi i botuar në ERJ Open Research tregon gjithashtu se nuk ishte vetëm stafi i vijës së parë që përballej me rrezik më të lartë, duke sugjeruar që kishte transmetim midis stafit dhe brenda komunitetit të gjerë. Sidoqoftë, punëtorët e kujdesit shëndetësor që ishin infektuar nuk kishin shumë të ngjarë të kontraktonin COVID-19 për herë të dytë në gjashtë muajt në vijim. Hulumtimi u drejtua nga profesori James Chalmers, një mjek konsulent i fushës respiratore nga Universiteti i Dundee, Mbretëri e Bashkuar. Studimi përfshiu një total prej 2063 punonjësish në një larmi të roleve të kujdesit shëndetësor në Skocinë Lindore. Midis majit dhe shtatorit 2020, pjesëmarrësve iu dhanë teste gjaku për antitrupa kundër COVID-19. Prania e këtyre antitrupave është një tregues shumë i saktë se dikush është infektuar me COVID-19. Studiuesit gjithashtu regjistruan nëse ndonjë pjesëmarrës zhvilloi një infeksion në muajt në vijim Rezultatet nga këta punonjës të kujdesit shëndetësor u krahasuan me një grup kontrolli të përzgjedhur rastësisht të mostrave të gjakut të marra nga mjekët vendas gjatë së njëjtës periudhë kohore. Testet e gjakut treguan se 300 (14.5%) e punonjësve të kujdesit shëndetësor ishin infektuar. Kjo është më shumë se tre herë më e lartë se përqindja e njerëzve të infektuar në popullatën lokale. Shkallët më të larta të infeksioneve në mesin e punëtorëve ishin në stomatologji (26%) dhe asistentë të kujdesit shëndetësor (23,3%). Shkalla midis stafit të administratorëve ishte e njëjtë me atë të mjekëve (21.1%). Në mesin e 300 punonjësve të kujdesit shëndetësor që testuan pozitiv, 56 (18.7%) nuk menduan se kishin ndonjëherë COVID-19 dhe ishin plotësisht asimptomatike. Studiuesit thonë se kjo është e rëndësishme pasi njerëzit pa simptoma ka të ngjarë të shkojnë në punë dhe potencialisht mund të infektojnë njerëz të tjerë. Profesor Chalmers tha se: “Një vëmendje e madhe gjatë pandemisë ka qenë rreth mjekëve dhe infermierëve, por kemi gjetur se stomatologët, ndihmësit e kujdesit shëndetësor dhe portierët ishin personeli me më shumë gjasa të dilnin pozitiv nga kjo betejë". /Gazeta Shneta/

Një në dhjetë pacientë të zbuluar me sindromën post – COVID, tetë muaj pas infeksionit Posted: 30 Jun 2021 05:40 AM PDT Tetë muaj dhe pas një infeksionit të lehtë me COVID-19, 1 në 10 njerëz ende kanë të paktën një simptomë mesatare deri të rëndë që perceptohet se ka një ndikim negativ në punën e tyre ose jetën shoqërore. Simptomat më të zakonshme afatgjata janë lodhja dhe humbja e nuhatjes dhe shijes. Kjo është sipas një studimi të botuar në revistën JAMA, të kryer nga studiues në Spitalin Danderyd dhe Karolinska – Institutet në Suedi, shkruan MedicalxPress përcjell Gazeta Shneta. Që nga pranvera e vitit 2020, studiuesit në Spitalin Danderyd dhe Karolinska kanë kryer të ashtuquajturin studim KOMUNITET, me qëllimin kryesor të ekzaminimit të imunitetit pas COVID-19. Në fazën e parë të studimit në pranverën e vitit 2020, mostrat e gjakut u mblodhën nga 2,149 punonjës në Spitalin Danderyd, nga të cilët rreth 19% kishin antitrupa kundër SARS-CoV-2. Mostrat e gjakut që atëherë janë mbledhur çdo katër muaj, dhe pjesëmarrësit e studimit u janë përgjigjur pyetësorëve në lidhje me simptomat afatgjata dhe ndikimin e tyre në cilësinë e jetës. Në ndjekjen e tretë të radhës në janar 2021, ekipi hulumtues ekzaminoi praninë e vetë-raportuar të simptomave afatgjata dhe ndikimin e tyre në punë, jetë shoqërore dhe në aktivitetet shtëpiake për pjesëmarrësit që kishin pasur 'COVID-19 të butë' të paktën tetë muaj më parë. Ky grup përbëhej nga 323 punëtorë të kujdesit shëndetësor (83% gra, moshë mesatare 43 vjeç) dhe u krahasua me 1,072 punonjës të kujdesit shëndetësor (86% gra, moshë mesatare 47 vjeç) të cilët nuk kishin COVID-19 gjatë gjithë periudhës së studimit. Rezultatet tregojnë se 26% e atyre që kishin COVID-19 më parë, krahasuar me 9% në grupin e kontrollit, kishin të paktën një simptomë mesatare deri të rëndë që zgjati më shumë se dy muaj dhe 11% të mostrës kryesore kishin minimumi një simptomë me ndikim negativ në punë, jetë shoqërore ose në aktivitet shtëpiake që zgjati të paktën tetë muaj. Simptomat më të zakonshme afatgjata ishin humbja e nuhatjes dhe shijes, lodhja dhe problemet e frymëmarrjes. “Përkundër faktit se pjesëmarrësit në studim kishin një infeksion të lehtë COVID-19, një pjesë relativisht e madhe raportojnë simptoma afatgjata me një ndikim në cilësinë e jetës. Në dritën e kësaj, ne besojmë se individë të rinj dhe të shëndetshëm, si dhe të tjerë grupet në shoqëri, duhet të kenë kujdes të madh ndaj virusit që duket se është në gjendje të dëmtojë ndjeshëm cilësinë e jetës, madje edhe për një kohë të gjatë pas infeksionit “, thotë Dr. Sebastian Havervall nga spitali Danderyd. /Gazeta Shneta/

Përgjigja e antitrupave ndaj vaksinimit COVID-19 në pacientët me dështim të veshkave Posted: 30 Jun 2021 04:57 AM PDT Në një studim të fundit, shumica e pacientëve me dështim të veshkave të cilët po i nënshtroheshin hemodializës zhvilluan një përgjigje të konsiderueshme të antitrupave pas vaksinimit me Pfizer/BioNTech kundër COVID-19. Mirëpo, ajo se çfarë ishte në vlerësim, përgjigja e antitrupave ishte dukshëm më e ulët se ajo e individëve pa sëmundje të veshkave, shkruan MedicalxPress përcjell Gazeta Shneta. Individët me dështim të veshkave të cilët marrin trajtime të dializës kanë një rrezik më të lartë të përjetojnë COVID-19 të rëndë nëse infektohen me virusin që shkakton këtë sëmundje. Prandaj, vaksinimi mund të jetë veçanërisht i rëndësishëm për këta pacientë; megjithatë, ata gjithashtu kanë tendencë të krijojnë përgjigje të reduktuara imune kundër infeksioneve dhe vaksinimeve. Për të vlerësuar përgjigjet e tyre ndaj vaksinimit COVID-19, një ekip i udhëhequr nga Dr. Moshe Shashar (Spitali Laniado dhe Qendra Mjekësore Tel-Aviv, Izrael) krahasoi përgjigjet e antitrupave pas vaksinimit me vaksinën Pfizer/BioNTech në 56 pacientë me hemodializë ndaj mostrës krahasuese 95 punëtorët të kujdesit shëndetësor. Të gjithë punonjësit e kujdesit shëndetësor zhvilluan një përgjigje pozitive të antitrupave ndaj virusit që shkakton COVID-19, krahasuar me 96% të pjesëmarrësve në grupin e dializës. Nivelet mesatare të antitrupave në pacientët në dializë ishin dukshëm më të ulëta se ato midis punonjësve të kujdesit shëndetësor. Gjithashtu, ekzistonte një korrelacion i rëndësishëm i anasjelltë i moshës dhe niveleve të antitrupave në të dy grupet. Megjithëse gjetjet janë paraprake dhe kërkojnë sqarime dhe verifikime të mëtejshme, ato sugjerojnë që dozat dhe oraret e vaksinimit COVD-19, duhet të rishikohen për individët me dështim të veshkave që janë në dializë. “Unë besoj se gjetjet tona duhet të inkurajojnë pacientët me dështim të veshkave të trajtuar me dializë që të vaksinohen sa më shpejt që vaksinimi të bëhet i disponueshëm për ta, ndërsa ne si dhënës të kujdesit duhet të eksplorojmë mënyra për të rritur efikasitetin e vaksinës tek pacientët tanë”, tha Dr. Shashar. /Gazeta Shneta/

Gratë kishin ‘nivelin më të lartë të shqetësimeve’ rreth COVID në fillim të pandemisë Posted: 30 Jun 2021 04:20 AM PDT Një studim në Universitetin e Mjekësisë së Çikagos zbuloi se gratë në SHBA kishin shqetësime të rritura ndaj kushteve si rreziqet socio-ekonomike të lidhura me shëndetin (HRSR), të tilla si pasiguria e ushqimit dhe dhuna ndërpersonale, në fillim të pandemisë COVID-19. Kjo u shoqërua me “nivele alarmante të larta” të problemeve të shëndetit mendor, përfshirë depresionin dhe ankthin. Hulumtimi u botua më 5 prill në Journal of Women’s Health, shkruan MedicalxPress përcjell Gazeta Shneta. Studime të tjera kanë gjetur prova për nivele më të larta të ankthit dhe depresionit dhe çështje të ngjashme, të tilla si përdorimi i tepërt i alkoolit, i lidhur me pandeminë – por ky studim është i pari që lidhë ndryshimet e hershme me pandeminë në rreziqet socio-ekonomike të lidhura me efektet e shëndetit mendor tek gratë. “Shumica e sondazheve kombëtare kanë tendencë të raportojnë gjetjet e grumbulluara në vend se të bëjnë shtresimin sipas gjinisë,” tha Dr. Stacy Lindau, profesoreshë e Obstetrikës dhe Gjinekologjisë në Çikago. “Këto studime të hershme na dhanë pamje të shëndetit dhe sjelljeve të të gjithë popullsisë, por dhe depërtim të kufizuar mbi gratë. Megjithatë, gratë përbëjnë shumicën e fuqisë punëtore thelbësore, përfshirë punëtorët e kujdesit shëndetësor, dhe ne donim të siguroheshim që përvojat e grave të ishin duke u dokumentuar” – tha ajo. /Gazeta Shneta/

A mund të ndihmojë poleni përmes ajrit përhapjen e SARS-CoV-2, ja çfarë zbulon studimi i ri Posted: 29 Jun 2021 02:45 PM PDT Duket se ekziston një korrelacion midis përqendrimeve të larta të polenit në ajër dhe niveleve të larta të infeksionit me SARS-CoV-2, virusi që shkakton COVID-19. Një model i ri kompjuterik sugjeron që poleni i pemëve mund të lehtësojë transmetimin e virusit në një turmë njerëzish të mbledhur jashtë, shkruan Medical News Today përcjell Gazeta Shneta. Një shpjegim alternativ për korrelacionin midis niveleve të polenit dhe COVID-19 është se reagimet imune ndaj polenit mund t'i bëjnë individët më të ndjeshëm ndaj infeksionit. Dy fizikantë kanë pohuar se rregullat e distancës fizike të krijuara për të frenuar përhapjen e COVID-19 mund të jenë të papërshtatshme për njerëzit që qëndrojnë jashtë – pranë burimeve kryesore të polenit siç janë pemët dhe bari. Studiuesit në Universitetin e Nikozisë në Qipro modeluan përhapjen e polenit nga një pemë shelgu përmes një turme me njerëz, ku secili prej tyre qëndron të paktën 2 metra larg, me një shpejtësi të erës 4 kilometra në orë. Modeli simuloi lëvizjen e 10,000 kokrrave individuale të polenit përmes grupeve me 11 ose 97 persona rreth 20 metra nga pema. Shkencëtarët zbuluan se një turmë më e madhe e njerëzve bllokuan përkohësisht rrjedhën e ajrit dhe polenin që mbarte. Kjo do të kishte efektin e rritjes së kontakteve të mundshme midis kokrrave të polenit dhe pikave të imëta të pështymës së gjeneruar kur njerëzit flasin, kolliten etj. Studiuesit tregojnë se pikat e pështymës janë relativisht të rënda dhe avullojnë shpejt, ndërsa kokrrat e polenit përmbajnë pak ujë, janë më të lehta dhe mund të kalojnë dhjetëra kilometra. “Njerëzit duhet të shmangin mbledhjet e turmave afër disa llojeve të bimëve ose pemëve që dihet se janë shumë aktive në çlirimin e kokrrave të polenit gjatë një sezoni pllenimi,” i tha Prof. Dimitris Drikakis për Medical News Today. “Publiku duhet të jetë i vetëdijshëm për rreziqet e transmetimit të ajri si nga pikat e pështymës së brendshme dhe të jashtme dhe rreziqet që vijnë nga kokrrat e polenit në ajër,” shtoi ai. Ai tha se distanca e sigurt fizike për të minimizuar transmetimin nga poleni do të ndryshonte në varësi të kushteve të mjedisit. Kemi dhe kërkime të tjera të lidhura me nivelet e polenit dhe transmetimin e SARS-CoV-2. Një studim i botuar në mars 2021 zbuloi se përqendrimet e polenit në ajër në 31 vende të botës përbënin 44% të ndryshueshmërisë në normat e infeksionit SARS-CoV-2. Ky studim i realizuar nga studiuesit e Universitetin të Nikozisë në Qipro u botua në revistën Physics of Fluids. /Gazeta Shneta/

Sindroma inflamatore multisistemike e lidhur me COVID, zbulohet dhe në mesin e të moshuarve Posted: 29 Jun 2021 02:07 PM PDT Mjekët diagnostikojnë sindromën inflamatore multistemike kryesisht tek fëmijët, por mund të ndodhë edhe tek individët e rritur dhe të moshuar. Ofruesit e kujdesit shëndetësor duhet të dyshojnë për sindromën tek të rriturit me simptoma të ngritura inflamatore, shkruan Medical News Today përcjell Gazeta Shneta. Ndërsa sëmundja është serioze, trajtimi i shpejtë mund të parandalojë rezultate të rënda. Sindroma inflamatore multisistemike është një tjetër ndërlikim serioz që profesionistët e kujdesit shëndetësor shohin tek disa fëmijë të prekur nga kjo gjendje. Ndërsa profesionistët shëndetësorë fillimisht e panë këtë sëmundje të rrallë por potencialisht të rëndë të lidhur me COVID-19 tek pacientët më të vegjël, nuk është dëshmuar të jetë ekskluzivisht vetëm për fëmijët. Ka pasur një numër të vogël në mesin e të rriturve dhe personave më të rinj se 50 vjeç të cilët janë diagnostikuar me këtë sindromë inflamatore. Specialistët e sëmundjeve infektive në Universitetin e Calgary në Alberta kohët e fundit botuan një rast në Canadian Medical Association Journal duke sugjeruar që mosha nuk duhet të kufizojë diagnozën e mundshme të sindromës inflamatore multisistemike tek të rriturit dhe të moshuar. Simptomat e sindromës inflamatore multisistemike nga raporti i një pacienti të moshuar Mjekët Geneviève Kerkerian dhe Stephen D. Vaughan, autorë të rastit, raportuan se një 60-vjeçar ishte diagnostikuar me sëmundjen inflamatore. Pacienti, i cili ishte testuar pozitiv për SARS-CoV-2 katër javë më parë, vizitoi spitalin me një sërë simptomash, duke përfshirë gulçim të lehtë, lodhje të thellë, humbje të oreksit, ethe të lartë dhe një nyje limfatike të fryrë. Gjatë ekzaminimit fizik, mjekët gjithashtu vunë re, sytë e tij të skuqur, gjuhën e fryrë dhe një skuqje të kuqe në fund të gishtërinjve të tij. Ai nuk kishte simptomat e raportuara më shpesh të sindromës inflamatore multistemike si goditje në tru, shok ose mosfunksionim kardiak. Mjekët ia atribuuan këtë gjendje nga rasti i të qenurit me COVID-19 ose ndërhyrjeve që kishte pasur më herët në spital si pasojë e gjendjes me infeksion. Por, diagnostifikimi i saktë i sindromës është provuar të jetë sfidues. “Është pak e ndërlikuar të diagnostikosh”, tha Dr. William Schaffner, profesor i sëmundjeve infektive. Nuk ka një provë të vetme diagnostike që do të tregojë përfundimisht praninë e sindromës. Simptomat e sindromës inflamatore multisistemike janë të ngjashme me ato të gjendjes hiperinflamatore të njohur si sëmundja Kawasaki, e cila prek kryesisht fëmijët e vegjël. Pacienti mashkull nga studimi i rastit gjithashtu plotësoi kriteret për sëmundjen Kawasaki. Sidoqoftë, pasja e infeksionit SARS-CoV-2 dhe mosha e tij, bëri që mjekët të shikojnë më thellë në mundësinë e sindromës inflamatore multisistemike. “Duke pasur parasysh historinë e fundit të pacientit me infeksion SARS-CoV-2, ethe pa simptoma të lokalizimit, ndryshime të mukozës orale, konjuktivit dhe ndryshime të ekstremiteteve të poshtme, ne dyshuam për sindromën inflamatore post-COVID-19”, shkruan mjekët Kerkerian dhe Vaughan. Pacienti mori trajtim më pas – me aspirinë dhe steroide. Pas 24 orësh, ai filloi të tregonte shenja të inflamacionit të zvogëluar në sy, gjuhë dhe gishtërinj. Mjekët e liruan nga spitali pas 5 ditësh me një elektrokardiogram të përsëritur që tregonte normalitet të gjendjes shëndetësore. /Gazeta Shneta/

Ndërveprimi i virusit të gripit me infeksionin SARS-CoV-2, përgjigja e sistemit imunitar Posted: 29 Jun 2021 01:33 PM PDT Një studim i ri vlerësoi dinamikën e replikimit të koronavirusit të ri, SARS-CoV-2, në traktin e sipërm respirator dhe përgjigjen e hershme imune të trupit. Studimi raporton se SARS-CoV-2 replikohet në mënyrë eksponenciale menjëherë pas infeksionit dhe rezulton në një përgjigje imune që mbetet për disa ditë, shkruan Medical News Today përcjell Gazeta Shneta. Rezultatet sugjerojnë që një përgjigje imune e hershme dhe e fortë mund të pengojë replikimin viral. Para-infeksioni me një virus të rrugëve të frymëmarrjes të ndryshme – siç është një virus i ftohjes – frenoi replikimin e SARS-CoV-2, duke sugjeruar që ndërveprimet midis viruseve mund të ndikojnë në transmetimin e tyre. Koronavirusi përgjegjës për pandeminë e vazhdueshme COVID-19, SARS-CoV-2, është i prirur ndaj mutacioneve ose ndryshimeve në sekuencën e tij gjenetike. Mutacione të tilla kanë rezultuar në shfaqjen e varianteve të reja, më të transmetueshme SARS-CoV-2. SARS-CoV-2 është më i transmetueshëm gjatë 8 ditëve të para kur hyn në trup. Përgjigja fillestare e trupit ndaj infeksionit SARS-CoV-2 përfshin aktivizimin e përgjigjes imune të lindur, e cila është e shpejtë dhe jo specifike për ndonjë virus të veçantë. Kështu, për të kuptuar ndryshimet në transmetueshmërinë e varianteve SARS-CoV-2, është thelbësore të karakterizohet ndërveprimi midis virusit dhe sistemit imunitar të lindur. Pas hyrjes në trup, SARS-CoV-2 fillimisht replikohet në traktin e sipërm respirator. Ky replikim shkakton një përgjigje antivirale që përfshin interferonet, një familje proteinash që luajnë një rol në përgjigjen imune të lindur. Prodhimi i interferonit, nga ana tjetër, ndërron shprehjen e gjeneve të stimuluara nga interferoni (ISG) që pengojnë replikimin viral. Megjithëse një përgjigje e fortë e interferonit mund të ndihmojë në luftimin e infeksioneve virale, studimet sugjerojnë që SARS-CoV-2 pengon dhe vonon përgjigjen e interferonit. Dr. Ellen Foxman, një profesor asistent në Yale School of Medicine, drejtoi një studim të fundit që kërkoi të sqaronte aftësinë e përgjigjes së interferonit për të kufizuar replikimin e SARS-CoV-2. Dr. Foxman shpjegoi se ndërveprimet midis virusit dhe sistemit imunitar mund të shpjegojnë gjithashtu pse disa individë zhvillojnë sëmundje të rëndë, ndërsa të tjerët kanë simptoma të lehta ose aspak. Për të kuptuar ndërveprimin midis replikimit të SARS-CoV-2 dhe përgjigjes së interferonit, studiuesit mblodhën mostra nga shtupa nazofaringeale të pacientëve në faza të ndryshme të COVID-19. Këto të dhëna sugjerojnë që nivelet e SARS-CoV-2 u rritën me shpejtësi pasi hynë në trup dhe dhanë një përgjigje të fortë dhe interferonet ngecën për disa ditë në dhënien e përgjigjjes mbrojtëse. Studimi shfaqet në Journal of Medicine Experimental. /Gazeta Shneta/

Qelizat e kordonit të kërthizës mund të rrisin mbijetesën e pacientëve me COVID-19 Posted: 29 Jun 2021 12:56 PM PDT Një hulumtim i vogël klinik sugjeron që qelizat burimore nga kordoni i kërthizës mund të ulin shkallën e vdekshmërisë së pacientëve me COVID-19 në ventilator. Qelizat e kordonit mund të ndihmojnë në qetësimin e stuhisë citokine të implikuar në sindromën e distresit respirator akut, shkruan Medical News Today përcjell Gazeta Shneta. Trajtimi duket veçanërisht i efektshëm në mesin e pacientëve me gjendje bazike shëndetësore si mbipesha, sëmundja e veshkave dhe diabeti. Midis 1 majit dhe 10 tetorit 2020, studimi i realizuar në Xhakarta, Indonezi, caktoi rastësisht 40 pacientë me COVID-19 për të marrë injeksione të qelizave burimore të kërthizës në tretësirë ​​të kripur ose injeksione pa substancën aktive, vetëm formën placebo. Të gjithë pacientët kishin pneumoni të rëndë dhe ishin në ventilator në njësinë e kujdesit intensiv në katër spitale në Xhakarta. Nga 20 pacientë që morën injeksione të qelizave burimore, 10 mbijetuan, ndërsa në grupin e dytë vetëm 4 nga 20 pacientë mbijetuan në kategorinë e kontrollit përmes placebos. Studiuesit raportojnë se midis pacientëve me kushte themelore shëndetësore, ata që morën trajtimin kishin 4,5 herë më shumë gjasa të mbijetonin krahasuar me mostrat e kontrollit. Nuk kishte ngjarje të padëshirueshme që shkencëtarët mund t’i atribuonin këtij trajtimit. Duke mos harrur të përmendet se shkaku kryesor i vdekjes nga COVID-19 është sindroma akute e distresit respirator, që vie si rezulatat i një reagimi të tepërt të sistemit imunitar ose “stuhisë së citokinës” – megjithëse kjo mbetet e diskutueshme. /Gazeta Shneta/

Kombinimi i vaksinave COVID, rezultatet e studimeve kanë dhënë dritën jeshile për përdorim Posted: 29 Jun 2021 12:29 PM PDT Një studim i ri britanik konfirmon raportet se një kombinim i vaksinave AstraZeneca dhe BioNTech shkakton një përgjigje më të fortë imune sesa dy doza të AstraZeneca-së. Pas aprovimit të tyre nga Agjencia Evropiane e Barnave (EMA) në janar, vaksina AstraZeneca kundër COVID-19 u administrua për të gjithë të rriturit në Gjermani, shkruan DW përcjell Gazeta Shneta. Pasi zbuluan se veçanërisht gratë e reja që morën vaksinën u përballën me një rrezik në rritje të mpiksjeve të rrezikshme të gjakut në tru, megjithatë, Komiteti i Përhershëm i Gjermanisë për Vaksinimin në muajin prill rekomandoi kufizimin e përdorimit të AstraZeneca vetëm për personat të moshës mbi 60 vjeç. Kjo do të thoshte se personat që kishin marrë dozën e tyre të parë të AstraZeneca duhej të merrnin më pas BioNTech/Pfizer ose Moderna si dozë të dytë. Sot, të gjithë të rriturit në Gjermani, pa marrë parasysh moshën e tyre, mund të vaksinohen përsëri me AstraZeneca, nëse pacienti dhe mjeku kanë biseduar rreth rreziqeve dhe përfitimit para vaksinimit. Por studimet e reja tregojnë se kombinimi i dy vaksinave të ndryshme mund të jetë më shumë sesa thjesht një zgjidhje emergjente. Studiuesit në Universitetin e Oksfordit kanë zbuluar se pacientët që morën një dozë AstraZeneca të ndjekur nga një dozë e vaksinës BioNTech/Pfizer katër javë më vonë, zhvilluan një numër më të lartë të antitrupave sesa ata që kishin marrë dy të dozat të AstraZeneca-së. Si pjesë e hulumtimit të tyre 'Com-COV', studiuesit e Oksfordit administruan kombinime të ndryshme të vaksinave në 830 vullnetarë mbi moshën 50 vjeç. Rezultatet e tyre treguan se numri më i lartë i antitrupave u zhvillua nga njerëz që kishin marrë dy doza BioNTech, të ndjekura nga ata që kishin marrë një dozë të parë AstraZeneca dhe e dyta BioNTech. /Gazeta Shneta/

You are subscribed to email updates from Gazeta Shneta. To stop receiving these emails, you may unsubscribe now.	Email delivery powered by Google
Google, 1600 Amphitheatre Parkway, Mountain View, CA 94043, United States

loading...

Lexo edhe: