Pasi kishte bërë krime të rënda në Kroaci, Bosnjë dhe Hercegovinë, si dhe së fundmi në Kosovë, Serbia u bombardua nga NATO-ja, ngaqë nuk kapërdiheshin më krimet e saja që kishin arritur kulmin, madje edhe oxhakun. Bombardimi qe një gjë e mirë, edhe pse në çdo bombardim kemi derdhje të gjakut, kur dihet mirëfilli se derdhja e gjakut është diçka e trishtueshme. Më vjen keq, por e kishin kërkuar, vetë e kishin krijuar një lebeti të tillë. Ndërsa më vjen keq, edhe për një gjë; Serbia nga të qenit agresor arriti të paraqitet përpara botës si viktimë e bombave të NATO-s, duke harruar se bombat ishin vetëm një spërkatje e tërë asaj që kishte bërë me dekada të tëra. Ajo si viktimë, tashmë po kërkon shumë në shkëmbim të asaj që i kishte ndodhur në vitin 1999. Fatkeqësisht, bota sikur e kuptoi njëmend si viktimë. E mikloi shumë këtë bushtër që kishte aktruar se ishte zbutur. Ajo fitoi liberalizmin e vizave përpara Kosovës, viktimë kjo e tmerrit të Serbisë. Ajo ka mundësi shpejt të bëhet edhe anëtare e BE-së, si rrjedhojë e pazarllëqeve që mund t’i bëjë me Kosovën, viktimën e saj, viktimë kjo që nuk po di të paraqitet sa duhet ashtu siç ishte në të vërtetë, krejt kjo si rrjedhojë e kapërthimit të krimit të brendshëm. Madje vendimi i fundit i UEFA-s për ta ndëshkuar edhe Shqipërinë pas ndeshjes së futbollit me Serbinë, dëshmoi edhe njëherë se Serbia është e përkdhelura e Evropës, krej kjo, si rrjedhojë e asaj që arriti ta luajë mirë rolin e viktimës pas vitit 1999, si dhe UEFA doli se nuk është vetëm organizatë që merret me punë të sportit, por ajo është edhe një fytyrë politike.
Burimi: Iljasa Salihu
loading...
Lexo edhe: