Rapitful Shqip

Sa herë je zgjuar duke mos ditur si t'ia fillosh? Sa herë je lënduar duke mos ditur si t'reagosh? Sa herë je zhgënjyer duke mos ditur si t'mendosh? Sa herë je hutuar duke mos ditur si t'veprosh? Sa herë ke vrarë duke mos ditur se duhet t'shpëtosh? Sa herë ke qeshur duke mos ditur se duhet t'vajtosh? Sa herë ke folur duke mos ditur se duhet t'pushosh? Sa herë ke vdekur duke mos ditur se duhet t'jetosh? Sa herë, mendo, sa herë kështu duhet t'vazhdosh?     Shpresim Ademaj

Data 28 nentor Nje dite e shenuar Feste e madhe eshte ne Vlor Te gjithe me flamur ne duar Shqiptaret ane e mban Do te sulen drejte Shqiperise Te festojne per shtetin Shqiptar 100 vjetorin e pavarsise E tere Bota,te na kete zili Per kete te bukur Shqiperi Qe eshte me e forte se kurre Jane bashkuar per te njejtin flamure Nga Kosova e Mali zi Jane pergatitur per lavdi Ndjekin hapat e heronjeve Kombetar Qe ne Vlore u bashkuan per flamurin Shqiptar

...Erdhi lajmi i zi për Vlorën ullinjtë ulën kurorën Shqipëria e la këngën se një plag' ju hap në zëmër. Shushica vrapin e ndali, thonë vdiq 'Smail Qemali. Flamurin e mbuloi zia, vajton për të zotnë e tija... ...Kur mbi arqe ku ish Plaku u duk ngjyr'e një bajraku... ish bajraku Italisë! Gjëmoj zër'i djalërisë! Na u duk se Plaku vetë nëpër heshtje diç na pyet, sikur pyeti më përpara "Ku ësht'flamuri që vara?" ...Vlora bëri si e deshi, me bajrak të saj'e veshi, veshi Plakun me bajrak me bajrakun ngjyrë gjak! Me një shkab'të zez'në mes, dhe i vdekuri që s'vdes mori udhën për në Vlorë... Mbyllur det' edhe stere Kush do pyes? ... edhe përse? E kush pyet për Shqipërinë, Rreth me male një shketinë E pa zë dhe e pa zotë Vetëm vlente për një botë Që të bënej ndonjë ditë, Një thërime një kafshitë Për atë e për këtë, Vleft'e saja hë për hë, Dele dajos........ Kur nji ditë, Vjen e çfaqet një Profitë; Ish

Mbyllur det' edhe stere Kush do pyes? ... edhe përse? E kush pyet për Shqipërinë, Rreth me male një shketinë E pa zë dhe e pa zotë Vetëm vlente për një botë Që të bënej ndonjë ditë, Një thërime një kafshitë Për atë e për këtë, Vleft'e saja hë për hë, Dele dajos........ Kur nji ditë, Vjen e çfaqet një Profitë; Ish njI plak i bardhë borë, Nji bajrak me zok në dorë; Çan tokë e çan detë Si i çan rrufeja retë; Edhe zbriti mu atje Ku i than nga se për se Po atje në atë vëndë, Dy të prishurit na mëndë, Jo që nuk i than "miserdhe" Po i than dhe "shko nga erdhe!" Plaku gjorë e plaku mjerë, Ku do vejë e ku do bjerë, Nëpër erë e nëpër shira Nëpër gropa me shëllira? Iku ditë e iku natë I mungon dhe buk' e thatë; Edhe buka i mungonte, Vëtan zêmra i valonte. Si ish baltë, këmba kridhej, Si ish plakë, trupi dridhej, Andej ruhej nga armiku, Këtej ruhej nga i ligu. Mirpo plaku bëri krahë; Kaloj male, kaloj brigje, Kaloj pellgje

Oj Zanë, t'këndojm… t'vajtojm, deshta me thanë; Pse sot ditë kangët s'asht për mue e tye. Po ç'gzim kjo ditë ne mundet me na dhanë, Kur, qe; mbas nji motmoti q'iu pëlqye Europës shqiptarin zot n'shpi t'vet me lanë E kujt pose Hyut, n'këtë jetë mos me i shërbye, Shqiptari i ndam' prap me vedvedi gjindet E shk'asht ma zi, prej vedit edhe s'bindet… …………………………………………………………………. Flamuri kombtar nuk ka ç'ka ban nder ne, Po kje se dashtni nuk kem' për Atdhe! E, drue dashtni për Atdhe nuk ka shqiptari; Me gjasë, s'çan krye shqiptari për komb t'vet, As për at gjuhë të ambël qi i la i Pari, As pse Shqipnia n'vedi u ba sot shtet; Pse e shoh se veç atje ku xhixhllon ari Pa frymë e tue dihatë vrap ai nget, Si Krishtin shiti Juda Iskarjot, Drue Adheu ndër ne po shitet për një zallotë… A thue mos fola keq?… Po lypi t'falun, Përse ktu vetë me fue nuk due kërkëndin, E pse asht mirë fjalën n'zemër t'fryt m'

Kukulla Ime Unë e kam një kukull, Kukull Bukuroshe Emrin unë ja vura, Kukull sykaltroshe. I ka sytë e kaltër, Flokët kaçurrele Unë shpesh e thërras, Kukulla ime lele Për ç do ditë e laj, dhe e vë në gjumë kur e vë në djep i kendoj ninulla, Mami mi ka qepur një fustan me pulla. Kukulla ime lele Kukull kaçurrele

Si të vij deri tek ti në këtë festë të madhe Jam i rrethuar nga katër mure Mur letre Mur dheu Mur ajri Mur uji Jam në karantinë si anëtar i një popull të zgjebosur Ku na trajtojnë ata që protestuan kundër rrënimit tënd Ata që kanë koka prej tullash O si të vij deri tek ti Trenin e vijës Athinë-Mynhen e kanë shitur për skrap Është i rrezikshëm kalimi ilegal i kufirit E Nëpër zyra të ambasadave të huaja Të shohin vetëm si mut Të shohin të denjë për të plehëruar tokat e Evropës Sa kisha dashur në këto çaste Të kisha pranë dallëndyshen e Filip Shirokës Ta lusja për një porosi të thjeshtë Që në Berlin të shpie klithmën time Në rrotë të samës ju që festoni dhe vazhdoni të krijoni mure

Dita e ‪#‎ Xhuma‬ Dita e xhuma është stacion përkujtimi. Ia përkujton njeriut fillimin e krijimit Fundin e tij Qëllimin e krijimit të tij Në këtë u krijua Ademi Në këtë ditë hyri në Xhenet Në këtë ditë doli nga Xheneti Në këtë ditë ndodh Kiameti Burimi: Bekir Halimi  

Zot! Sot Jam, Kam, Shoh, Njoh, Rronj, Shkonj; Kam gas Dhe flas E them Të kem Ditë, Dritë, Jetë, Vetë, Ah, dua, Që thua, Të mos vdes, Po të mbes Përjetë Të ketë Shpirti im Pa mundim Shëndenë Të jenë Me mua Sa dua. Sonte jam gjall', E jam mirë, Po kam dhe mall E dëshirë, Zot i vërtetë I gjithësisë! Të rronj përjetë Ndaj njerëzisë! Ti ke në dorë, Çdo gjë që të duash; Nukë je i gjorë, Arrin që të thuash; Pa bëhenë gjithë ç'dua, Po të më dëgjosh mua, Le të bëhetë thua, Dhe gjithë janë bërë! Atë që thua ti vetë, Zot i math e i vërtetë! Ajo bënetë në jetë, Edhe mbaronet' e tërë! Ti epi jetë njerëzisë, Shto e beko dhe bagëtinë, Se ti je Zot' i gjithësisë, Në dorëz' e ke mirësinë Njerëzis' epi jetë të gjatë, Mundimet fare nga jeta ngreji, Djepinë shkret' e lugënë thatë Mos e shih kurrë, po mbushur leri. Fal Dhe ep Gjithë ç'ke Nga të mirat, E të pështirat Hidhi këtje, A vari më ndonjë grep, A mbuloji më ndonjë mal, E lërë vetëm mirësitë, Fal edhe dritë e je

Në mes meje e teje nuk kishte lum por ishte një urë që na lidhte shumë Në mes meje e teje nuk kishte det por ishte një dashuri - jetë e vërtetë Në mes meje e Nënës kishte shumëçka e më së shumti dashuri pa pra

Kam mbjellë lule në sakësi mbin të kuqe për bukuri Çdo ditë u qes ujë mandej në shkollë shkoj e kur kthehem prapë t’u qes nuk harroj Edhe ndonjë ditë shumë nuk do t’vonojë këto lule të bukura nënës ia dhuroj

Nënë, nëna ime është si fluturë fluturë n’pranverë që na rritë me nderë Nënë, nëna ime është lule me erë është krejt pranverë e bekuar përherë

Fjala liri s’shkruhet me shkumës në tabelë atë mund ta shkruajnë fëmijët tanë n’ylber Fjala liri s’shkruhet as me laps n’fletore atë e bartin n’shpirt brezat tona - prore Fjala liri nuk hynë as n’bllok të vizatimit asaj të gjithë njerëzit i shkrihen prej gëzimit

Shkolla jonë fole e rritës forcë e mendjes rrugë e dritës Mësuesin tonë pa përtesë e dëgjojmë me kujdes Se na dhuron dituri jetë të lumtur e liri

Larg dëgjohet një këngë hareje si zë i zogut në fole kur shkon çupa n’shkollë fillore me çantë n’dorë dhe shumë fletore

Kam një motër n’klasë të parë është e bukur e faqe bardhë Të gjitha shkronjat i mëson di t’lexoj e t’vizaton Pa përtesë në shkollë shkon mësuesin shumë e nderon

Si kroi i vjeshtës që gurgullon fushës si era e malit që puthë sytë e drenushës si kënga e zogut që përhapet në pranverë si kokërra e grurit që piqët në verë si rrufeja e zjarrtë që qiellin pushton si dora e nënës që ëmbël miklon është o është - kjo gjuha jonë

Erdh pranvera o fëmijë erdh pranvera për çdo kënd zgjohu bimë më mos fli t’punon bujku plot me shend Në çdo kënd hyn rrezja e diellit manushaqja nën ferra duket lulojnë pemët n’muaj të prillit gjumi i dimrit gjithkah zhduket

Kosovë kreshnike ty të kujtojmë edhe n’vende t’largëta kurrë s’të harrojmë Mendojmë për Trepçën për dritat e Obiliqit kombinatet bujqësore dhe ujin e Radoniqit N’kurbet s’i harrojmë as shkrimet e Bogdanit vargjet e Fishtës të Naimit e Rifatit

Në fund të fshatit në luginë qëndron e bukur një godinë Bibliotekë asaj i thonë librat në te tash banojnë Tash kur në të shkoj t’lexoj librat flasin vet me gojë E fëmijtë pa përtesë shkojnë t’lexojnë pa vonesë