Shoqërisë sonë i duhen shkrimtar që nuk frikësohen t’i kritikojnë
dukuritë e këqija në shoqëri. Shkrimtarit i duhen lexues që nuk përtojnë
t’i lexojnë shkrimet e tij. Lexuesve i duhen mendime të qarta dhe
goditëse, sepse ata nuk janë pronar të bankave ku depozitohet dhe
huazohet kohë. Ata duan të lexojnë gjëra që mund të ndikojnë mirësisht
në ndryshimin e rrjedhave në jetën e tyre. Këtë ecejake do ta lyente me
vaj ulliri, një politikë e shëndoshë. Politika e shëndoshë mund të
mbërrihet me njerëz të shëndoshë, të cilët kanë prirje për të bërë
politikë. E gjithë ky përvijim do të bëhej i mundur nëse shkrimtarët nuk
do të shkriheshin në pellgun e politikës, por të cilët i përgëzojnë ata
në punë të mira dhe i kritikojnë miqësisht në punët e tyre armiqësore.
Jemi një alfabet. Unë jam një shkronjë për sa i përket veprimtarisë
sime, por edhe ti je një shkronjë tjetër, të cilët së bashku përbëjmë
një fjalë prej së cilës krijojmë fjali, shkrim, libërth, libër, fjalor,
atlas dhe enciklopedi, shenja këto të duhura përgjatë rrugës së jetës
sonë.
Burimi: Iljasa Salihu
Lexo edhe:
Burimi: Iljasa Salihu
loading...
Lexo edhe:
