Shkëputur nga broshura me titull: "El Mesailul Muntekah min sifatil hauarixhil gula"
Broshurën e ka lexuar dijetari i madh Salih el Feuzan dhe Muhamed el Humejis.
Broshurën e ka lexuar dijetari i madh Salih el Feuzan dhe Muhamed el Humejis.
Përkufizimi i havarixhëve:
Havarixh
është shumësi i fjalës harixhij (i dalur) që do të thotë: Ai i cili ka
hequr dorë nga bindja e prijësit të muslimanëve, duke shfaqur
mosbindjen, kundërshtimin dhe duke ngritur krye ndaj tij. Ose në një
peërkufizim tjetër: Havarixhët janeë ata që i konsiderojnë muslimanët
kafira n.q.s. bëjnë gjynahe të medha si dhe dalin kundra prijësve
muslimanë.
Si t’i njohim havarixhet?
Si t’i njohim havarixhet?
Shejh
Salih El Feuzani thotë: N.q.s. shfaq mosbindjen dhe ngre krye ndaj
prijësve musliman ose i konsideron muslimanët jobesimtarë, n.q.s. bëjnë
gjynahe që nuk e arrijne gradën e shirkut ose e aprovon dhe e sheh si te
saktë rrugën e havarixhëve, ose e bën të lejuar gjakun e muslimanëve
(vrasjen e tyre) në emër të xhihadit ose në emër të ndryshimit të së
keqes. Ky sekt i humbur njihet me disa emra: Hauarixh, Harurijjeh, Mukeffirah, Nasibeh, Marikah, Ehlu Nehrauan.
Cilësitë e tyre:
1. “Ata janë te rinj në moshë” siç e transmeton këtë hadith Buhariu me nr 5057.
2. “Ata janë mendjelehtë” siç e transmeton Buhariu me nr. 5057.
3.
“Ata flasin me fjalët e krijesës më të mirë” (me hadithet e Profetit
alejhi salatu ue selam). Siç e transmeton Buhariu me nr. 5057
4. “Nuk e kalon besimi i tyre fytin e tyre” (Nuk deperton besimi në zemrat e tyre), e transmeton Buhariu me nr. 5057
5.
“Ata dalin nga feja ashtu siç del shigjeta nga harku dhe nuk kthehen më
në të” transmeton Muslimi me nr. 2496 dhe në transmetimin e Buhariut me
nr. 5058 thuhet: “dalin nga feja ashtu siç del shigjeta nga harku.” Dhe
në një hadith tjetër të Buhariut me nr. 5057: “dalin nga islami”
6.
Ata kanë dobësi në të kuptuarit e fesë së Allahut, prandaj ata janë
popull që e lexojnë Kuranin por nuk e kalon fytin e tyre (pra nuk e
kuptojnë Kuranin dhe nuk depërton neë zemrat e tyre) siç transmetohet
tek Buhariu me nr. 5058, dhe 6934 si dhe tek Muslimi me nr. 2455 dhe
2469. Në një transmetim të Muslimit me nr. 2470: “E lexojnë Kuranin me
gjuhët e tyre dhe nuk e kalon gropën e fytit.”
Në
një transmetim tjetër thuhet: “Ata mendojnë se është (Kurani) argument
për ta, por në të vërtetë është kundra tyre.” Suneh Ibn Ebi Asim nr. 916
dhe Muslim 2467.
Në një transmetim tjetër: “Ftojnë tek libri i Allahut por nuk u takon asgjë nga Allahu i Lartësuar.” Suneh Ibn Ebi Asim 941.
Ibn
Abasi thotë: Ata janë që nuk i besojnë ajeteve të qarta dhe humbasin
duke pasuar ato të paqartat të cilave nuk ua di komentin e tyre vetem se
Allahu i Lartësuar, ndërsa dijetarët thonë: Ne i kemi besuar atyre të
paqartave. E transmeton kete fjale Axhuri ne librin e tij Esh Sheriah fq
28
7.
Ata janë njerëz që përpiqen dhe bëjnë shumë adhurim, siç ka ardhur në
hadith ku tha Profeti salallahu alejhi ue selem duke iu drejtuar
sahabëve: “Namazi juaj në krahasim me namazin e tyre nuk është asgjë,
agjerimi juaj në krahasim me agjerimin e tyre nuk është asgjë dhe
leximi juaj (i Kuranit), në krahasim me leximin e tyre nuk është asgjë.” Transmeton Muslimi me nr. 2467.
Në një transmetim tjetër; “e nënçmoni namazin tuaj në krahasim me namazin e tyre.” Transmeton Muslimi me nr. 2455
Në një transmetim tjetër: “I nënçmoni veprat tuaja në krahasim me veprat e tyre.” Sherh Usul I’tikadi Ehlu Sunneh, vëll. 8 / 1231
8. “Ata janë krijesat më të keqija” transmeton Muslimi me nr.2469.
Imam
Ahmed Ibn Hanbel thotë: “Havarixhët janë populli keq, nuk di teë ketë
mbi tokë popull më të keq se ata.” Sunneh El Khalali nr. 110.
9. Nga shenjat e tyre është rruajtja e kokës siç transmetohet në Muslim nr. 2457, ndërsa në një transmetim tjetër tek Ebu Daudi 476: “shkulja e flokëve të shkurtër.”
9. Nga shenjat e tyre është rruajtja e kokës siç transmetohet në Muslim nr. 2457, ndërsa në një transmetim tjetër tek Ebu Daudi 476: “shkulja e flokëve të shkurtër.”
10. “Ata vrasin besimtarët dhe i leënë adhuruesit e idhujve.”
Në një transmetim tjetër: “ata vrasin muslimanet…” Transmeton Muslimi me nr. 2451
11. “Ata thellohen shumë në çeshtjet e fesë derisa dalin prej saj.” Sunneh Ibn ebi Asim nr. 930
12. Ata flasin kundër udhëheqësve të tyre musliman dhe i konsiderojnë ata të humbur.
13. “Ata ftojnë për tek libri i Allahut dhe nuk janë aspak prej Tij.”[1] Transmeton Ebu Daudi 4765
14.
Ata nuk e njohin vendin dhe vlerën qe u takon dijetarëve dhe njerëzve
me pozitë të lartë tek Allahu siç pretenduan havarixhet e parë se ata
janë më të mirë se Aliu, Ibn Abasi dhe sahabët e tjerë.
15.
Janë njerëz që bejnë adhurim të madh, aq sa çuditet kush i shikon dhe u
hyn vetja në qejf, mashtrohen me vetvetet e tyre. Transmetohet në
“Suneh” të Ibn Ebi Asim nr. 945.
Ibn
Abasi thotë: Nuk kam parë popull që përpiqen në adhurim më shumë se
ata, duart e tyre janë te ashpra si të ishin gjunjë të devesë (nga
sexhdet e shumta) dhe në fytyrat e tyre shihen qartë shenjat e sexhdes.
Ky transmetim gjendet në Mexhmeu Zeuaid vëll i 6/240
16.
Ibn Umeri thotë: Ata i morën ajetet që kane zbritur për jobesimtarët
dhe i përdoren për muslimanet. E transmeton këtë Buhari në kapitullin:
Vrasja e hauarixheve dhe mulhidave pasi t’u ngrihet argumenti.
17. Ata dalin kunder njerëzve më të mirë.
18.
Fjala e Allahut: “ka prej tyre që të ofendon ty në ndarjen e sadekase”
ka zbritur për Abdullah bin Dhil Huejsirah i cili është origjina e
havarixhëve. E transmeton Buhari me nr. 6933
19. “Nuk e kalon namazi fytin e tyre.” Transmeton Muslimi me nr. 2467
20. Shpërblimi i madh që merr ai që i lufton havarixhet.
Aliu
thotë: “Sikur ta dijë ushtira që i lufton ata se çfarë shpërblimi është
caktuar për ta nga gjuha e Profetit salallahu alejhi ue selam do linin
çdo punë tjetër”. E transmeton Ebu Daudi me nr. 4678 dhe e ka saktesuar
Albani.
Eshtë
transmetuar se Profeti salallahu alejhi ue selam se ka theënë: “Lum për
atë person që i lufton ata dhe vritet prej tyre.” Transmeton Ebu Daudi
me nr. 4765 (dhe e saktesoi Albani) dhe imam Ahmed në Musned me n.r
19172.
Ebu
Umame thotë: “Ata janë të vrarët më të keqinj nën këtë qiell dhe të
vrarët më të mirë jane ata që vriten prej tyre.” E transmeton Ibn Maxhe
me nr. 167.
21.
Ata derdhin gjakun e ndaluar (gjakun e tyre me vetvrasje dhe gjakun e
të tjerëve duke i vrarë ata), siç transmetohet tek Muslimi me nr. 246.
22.
Aliu radijallahu anhu thotë: “Ata janë që shqiptojnë fjalë të vërteta
me gjuhët e tyre por nuk e kalon këtë - dhe bëri me shenjë tek fyti- ata
janë ndër krijesat më të urryera tek Allahu (ka për qëllim me fjalë të
vërtetë kur thanë: Nuk ka gjykim tjetër përveç gjykimit të Allahut. Siç
ka ardhur në një fjalë tjetër madheshtore të Aliut: Ajo eshte fjale e
vërtetë me të cilën kanë për qëllim diçka të kotë.)
23.
Ata janë të parët të cilet kanë dalur jashte xhematit të muslimanëve,
duke i konsideruar ata kafira. Mexhmua Fetaua shejhul Islam Ibnu Tejmije
vëll 3 fq. 349 dhe vëll 7 fq. 279
24. Ata janë që në zemrat e tyre kanë devijim (zejg) siç thuhet ne komentin e ajetit: “Sa
u perket atyre që në zemrat e tyre kanë devijim pasojnë ato të paqartat
për te shkaktuar trazira gjoja se po kërkojnë komentin e tyre.” dhe ajetit: “Thuaj
a t’iu lajmërojmë për me të dështuarit në veprat e tyre? Ata jane të
cilet u jane asgjesuar veprat e tyre qe ne jeten e kesaj bote e
megjithate ata mendojne se jane duke bere vepra të mira.“ Këto ajete i përfshijnë havarixhet. Shiko hadithin 22313 ne musnedin e Imam Ahmedit.
25. Ata i konsiderojne muslimanët jobesimtarë nëse bejnë gjynah dhe thonë se me këtë gjynah del nga besimi dhe hyn ne kufër.[2]
26. Ata thonë se kush bën gjynahe të mëdha do jetë përgjithmonë në zjarr.[3]
27. Ata e shohin detyrë kryengritjen ndaj prijesit musliman n.q.s. kundërshton sunetin.[4]
28. Ata janë njerëzit që më së shumti e përdorin kijasin.[5](Përdorimi
i tepërt i kijasit vihet re tek këta të kohës se fundit, kurse
havrixhet e parë e përdornin pak. Të parët e tyre më shumë kanë humbur
nga keqkuptimi i teksteve të sheriatit dhe moskthimi i tyre tek
dijetarët.)
29.
Ata thonë: Është detyrë të luftohet prijësi dhe kushdo që është i
kënaqur me sundimin dhe gjykimin e tij, ndërsa kush e kundërshton
prijësin ose nuk është i kënaqur me gjykimin e tij nuk lejohet të
luftohet përveç se nëse e ndihmon dhe përkrah prijësin ose flet kundra
rrugës së havarixhëve.[6]
30. Ata nuk e ruajnë shenjtërinë e vendit dhe kohës. Siç ka ndodhur nga Karamitah e të tjerë deri në ditën e sotme.[7]
31. “Sa herë që shfaqet briri i tyre, pritet” siç e transmeton Ibn Maxheh me nr. 174.[8]
32. Ata nuk e shohin të saktë sundimin (pushtetin ) e prijësit zullumqar.
33.
Ata kapen pas ajeteve kuranore duke kuptuar prej tyre atë që nuk është
për qëllim dhe duke u nisur nga ky parim e konsiderojnë si të mundshme
që pejgamberët të bëjnë gjynahe të vogla dhe të medha. Argumentohen në
këtë pikë me ajetin kuranor: “Ne të dhamë ty fitore të madhe ashtu që t’i falë Allahu ty gjynahet e para dhe të mbramet.” Pra tek ata mundet që pejgamberi të bëjë gjynahe të mëdha apo kufër dhe pastaj të pendohet.[9]
34.
Ata e refuzojne sunetin (hadithin) n.q.s. nuk ka ajet të qartë që e
përkrah atë. Shejhul Islam Ibn Tejmije thotë: “Ata nuk marin prej
sunetit veçse çfarë është e sqaruar (nëKuran). Ndërsa nëse suneti bie në
kundërshtim me Kuranin nga ana e jashtme (në pamje të parë) atëherë nuk
pranohet. (Kundërshtim sipas pretendimit te tyre pasi në të vërtetë nuk
ka përplasje dhe mospërputhje mes Kuranit dhe sunetit, ngase të dyja
janë shpallje nga Allahu i Gjithdijshmi i Urti) prandaj ata nuk e shohin
të saktë gjykimin e gurëzimit të imoralit (pas martese) dhe as caktimin
e masës (vleres) të cilën po e vodhi hajduti i pritet dora.”[10]
35. Ata u presin rrugën njerëzve dhe derdhin gjakun pa të drejtë.[11]
36. Nuk ka pasur në mesin e havarixhëve të parë asnje sahabë. Transmeton el Hakim në Mustedrak vëll. 2 fq. 150.
37.
Ata kanë shumë mosmarrveshje mes tyre prandaj dhe degët e tyrë janë të
shumta, biles luftojnë mes tyre. Të vërtetën ka thënë Allahu në ajetin
kuranor: “e sikur te ishte ky Kuran nga dikush tjeter perveç Allahut do gjenin ne te kunderthenie, mosperputhje te shumta.”[12]
38. “Ata janë qentë e banorëve të zjarrit.” ndërsa në një transmetim tjetër: “Ata janë qentë e zjarrit të xhehennemit.”[13]
39.
Ata shfaqen sikur po urdhërojnë për të mirë e ndalojnë nga e keqja dhe i
përdorin argumentet e urdhërimit për të mirë e ndalimit nga e keqja për
të lejuar kryengritjen ndaj prijësave musliman dhe luftimin e
kundërshtarëve.[14]
40. Ata përdorin terma të dijës dhe fjalë të dijetareve (më qellim mashtrimin e njerëzve).
Muhamed
bin Hasen thotë: Kush e shikon një nga havarixhët që del kundra
prijësit të muslimanëve (qoftë ai prijës i drejtë apo zullumqar) dhe
mbledh grup rreth tij, zhvesh shpatën e tij dhe e bën të lejuar vrasjen e
muslimanëve, mos të mashtrohet nga leximi që ata i bëjnë Kuranit, as
nga koha e gjatë e faljes, as nga agjërimi i shumtë as nga fjalët e mira
në dije (në termat dhe çështjet fetare) përderisa rruga e tij
ështërruga e havarixhëve.”[15]
41.
Disa prej tyre e konsiderojne si gjë të mundshme që Pejgamberi
salallahu alejhi ue selem të bëjë padrejtësi, siç transmetohet tek
Buhariu me nr. 6933. (ka për qëllim hadithin e Dhul Huejsirah, personi i
cili i tha Profetit: O Muhamed, mbaj drejtesi sepse nuk po mban
drejtësi. Profeti salallahu alejhi ue selam i tha: “Mjerë per ty, kush
është ai që mban drejtësi po nuk mbajta unë drejtësi.” Pastaj lajmëroi
se do të dalin nga pasuesit e këtij personi dhe lloji i tij havarixhët
me cilësitë e tyre të përshkruara.[16]
42. Ata argumentohen me ajetet e qortimit dhe kërcënimit duke i lënë pas shpine ajetet e premtimit dhe përgëzimit.
43. Ka prej tyre që dyshon dhe mundohet të hedhë poshte ngjarje historike të vërteta.[17]
44.
Ata thërrrasin për analfabetizëm dhe lënien e shkollimit (arsimimit)
duke pretenduar se nuk mund të këtë bashkim mes dijeve fetare dhe dijeve
të dobishme të dynjasë.[18]
45.
Ata thërrasin për t’u larguar nga shoqëria muslimane duke i braktisur
shkollat, institutet, universitetet, punët në institucionet shtetërore
dhe banimin me muslimanët. (Biles e konsiderojne këtë gjë të domosdoshme
për të qenë musliman i vërtetë).[19]
46.
Ata e shohin ixhman (konsensusin e të gjithë dijetarëve për një
çëeshtje) si të pavlefshëm biles ka disa prej tyre që e konsiderojnë
kafir ate i cili e shikon ixhamn si argument të vlefshem.[20]
47.
Ka prej tyre që shajnë dhe i ofendojnë sahabët dhe nuk i pranojnë
fjalët e tyre. (p.sh. shajnë Aliun, Ebu Musa el Eshari, Amru bin As
etj). [21]
48.
Ata kundërshtojnë dhe hedhin poshtë mendimin e dijetarëve të cilët e
kane lejuar taklidin për muslimanin e thjeshtë që është xhahil (nuk ka
dije) dhe për nxënësin fillestar, duke pretenduar se taklidi në këtë
rast është shkak që çon në kufër dhe në humbjen e shtetit islam.[22]
49. Ata vrasin veten në sulmet vetvrasëse duke u bazuar në dyshime të kota.
50. Ata nuk kanë edukatë, respekt për dijetarët, i ofendojnë, i emërtojnë me lloj-lloj llagapesh, mundohen t’ua ulin vlerën dhe t’i nxisin njerëzit kundra tyre.
50. Ata nuk kanë edukatë, respekt për dijetarët, i ofendojnë, i emërtojnë me lloj-lloj llagapesh, mundohen t’ua ulin vlerën dhe t’i nxisin njerëzit kundra tyre.
Mblodhi dhe përgatiti: Adil el Feridan
Përktheu dhe përshtati: Shuajb Rexha
[1] Është per qellim se ata mundohen te argumentohen me ajete kuranore por gabojne ne menyren e te argumentimit me te
[2] Shiko shpjegimin e akides Tahauije fq. 298 me recensim të Ahmed Shakir.
[3] Shpjegimi i akides Tahauije fq. 360.
[4] Shiko librin: el Milel ue Nihal vëll 1 fq. 115
[5] Shiko el Milel ue Nihal vëll. 1 fq. 116
[6]
Kete e shohim te praktikuar sot kur hauarixhet e bejne te lejuar te
vriten policet te cilet ruajne rendin dhe sigurine sepse perkrahin dhe
ndihmojne prijesin
[7]
Ka per qellim vrasjet qe bejne hauarixhet ne vendet e shenjta Mekke dhe
Medine apo ne kohet e shenjta siç jane kater muajt e shenjte ne te
cilet ndalohet lufta apo ne muajin e ramazanit apo ne festat e bajrameve
siç ndodhi psh ne vitin 1424H (2003) diten e fiter bajramit ku u
munduan te bejne shperthim por nuk ia arriten apo siç ndodhi diten e
Arafatit 1424H (2004) ne qytetin e Rijadit ku u vrane gjashte police.
Apo siç u munduan ne Mekke te orgazinojne atentate dhe shperthime te
cilat perfunduan me shkembim zjarri dhe vrasjen e dy policeve, po ashtu
shkembim zjarri ka pasur njehere dhe ne Medine. I permendem keto raste
per te bere te qarte se atyre nuk iu intereson shejnteria e muslimanit
apo e koheve dhe vendeve te shenjta
[8] dmth qe ata shfaqen kohe pas kohe dhe luftohen derisa te shuhet fitneja e tyre pastaj shfaqen perseri
[9] Shiko librin: el Hauarixh, akijdetun ue fikrun ue felsefetun fq. 54.
[10] Shiko Mexhmua Fetaua vëll13 fq. 48
[11] Transmetohet kjo fjalë nga Aisha tek Mustedrak el Hakim vëll. 2 fq. 153 dhe Mexhmeu Zeuaid vëll. 6 fq. 236
[12] Nisa 82. shiko librin el Hauarixh akisdetun ue fikrun ue felsefetun fq. 55 – 56 dhe fq. 68.
[13] shiko librin Sherh Usul I’tikad Ehlus-Sunneh vëll. 8 / 1232.
[14] Shiko librin esh-Sheriah fq 22.
[15] Shiko librin esh-Sheriah
[16] Shiko librin Mexhmua Fetaua vellimi 19 fq73.
[17] Shiko librin: Dirasetun anil Firak ue tarihil Muslimin fq. 133.
[18] Shiko librin Dirasetun anil firak ue tarihil Muslimin, fq. 134
[19] Shiko librin Dirasetun anil firak ue tarihil Muslimin fq. 137.
[20] Shiko librin Dirasetun anil firak ue tarihil Muslimin fq. 143.
[21] Dirasetun anil firak ue tarihil Muslimin fq. 144
[22] Dirasetun anil firak ue tarihil Muslimin fq. 146-147.loading...
Lexo edhe: