Sërish ai dhe ky deputet. Të njëjtit fytyra me të njëjtat mend. Ata që flisnin në heshtje në kohën kur duhej bëzajtur aq fortë, sa edhe malet duheshin dridhur, tani po na trokasin nëpër dyer sikur të jenë lypësa mielli.
Ky që macën nuk mbërriti ta largonte prej përsheshit dhe në saje të kësaj pamundësie tha se është mirë t’i ushqesh macat, sërish kërkoi takim me mua, ndërsa pikërisht tani unë nuk dua të takohem me këtë, ngase është muaji im, edhe pse i vetëm përgjatë katër viteve.
Ky që fliste shpesh në celular, jo pse kërkohej shumë prej njerëzve edhe pse njerezit paraprakisht kishin kërkuar shumë punë prej tij, por sepse vetë sajonte asi lloj gjestesh sa për tu dukur se dikush po e kërkon, me këtë të duket i rëndësishëm në sytë tanë.
Të rikandidohesh për deputet a për ndonjë funksion tjeter me peshë, do të thotë të kishe punuar goxha shumë, ndërsa ne pyesim të paktën se përse pak nuk punoj për këtë shoqëri e për këto komuna, madje nëse nuk pati mundësi t’i lëvizte shkëmbinjtë, përse të paktën një guralec nuk e hoqi prej rruge, në mos për diçka tjetër, të paktën për t’ia dhuruar kështu mbretërisë së milingonave këtë guralec, ndoshta nesër i duhet për tu mbrojtur prej këmbës së njeriut, këmbë kjo që shkelë edhe njerëz të pafajshëm!
Burimi: Iljasa Salihu
loading...
Lexo edhe: