Fara e bimës hidhet në barkun e tokës dhe prej atij vendi të errët fillon të zhvillohet dhe të bëhet e dobishme për njerëzit, mjedisin, shpendët dhe kafshët.
Sperma hidhet në një vend të errët dhe prej asaj hapësire njeriu fillon të zhvillohet që nesër ta njoh Krijuesin e tij, t’i nderojë prindërit, të bëhet i dobishëm, njeri me njerëzi dhe jo të bëhet kafshë për mjedisin, bimët, kafshët dhe shpendët.
Gjumi hedh shtat në mjedise të errëta dhe prej kësaj atmosfere të errët, gjumbërësi fillon të përgatitet dhe forcohet për veprimtari që kërkojnë gjallëri përgjatë ditës.
Fjala që hidhet në letër buron nga mendja e cila është e mbërthyer me errësirë, fjalë këto që kanë për qëllim zdritjen e mjedisit, edhe atëherë kur mjedisi jetësore mbulohet me errësirë.
Sa e bukur kjo errësira, përse vallë dikush frikohet? Errësirën mund ta urrejnë vetëm ata që i frikohen ngjizjes, zdritjen, gjallërisë dhe zhvillimit. Errësira është lënda e parë e suksesit!
Burimi:Iljasa Salihu
loading...
Lexo edhe: