“Disa prej dijetarëve kanë thënë: Pasi meditova në mundin që tregojnë
të mençurit vura re se ata që të gjithë rrahin në një çështje edhe nëse
rrugët e tyre janë të ndryshme në arritjen e saj, pashë se të gjithë ata
mundohet që të largojnë mërzitjen dhe stresin nga vetët e tyre. Dikush
duke ngrënë e duke pirë, dikush me tregti dhe fitim, dikush me martesë,
dikush me muzikë e këngë, dikush duke luajtur e duke u dëfryer.
Them (Ibn Kajimi): Kjo është ajo çka kërkojnë të mençurit, porse rrugët
e tyre nuk çojnë tek ajo, mos me thënë se shumica e tyre të çon në të
kundërtën e asaj që kërkojnë. Në të gjithë rrugët që kam parë nuk kam
parë rrugë që të shpie tek ajo pos rrugës që t’i kthehesh Allahut, e të
merresh vetëm me Të, si dhe t’i japësh përparësi kënaqësisë së Tij ndaj
çdo gjëje.
Ai i cili ndjek këtë rrugë edhe nëse i humbet
diçka prej kësaj bote ai ka arritur atë më të lartën, atë që nuk
barazohet me të asgjë. E nëse robi e arrin diçka të tillë ai ka arritur
çdo gjë, e nëse kjo i humbet atij ai ka humbur çdo gjë. E nëse arrin
diçka prej kësaj bote e merr atë në mënyrën më të qetë, nuk ka për robin
rrugë më të mirë se kjo, e as më e lidhur se kjo që të arrije
kënaqësinë e tij dhe lumturinë e tij. Prej Allahut është suksesi”.
Imam Ibn Kajimi në librin e tij “ed-Dau ue ed-Deua” faqe: 450
loading...
Lexo edhe:
