Nëna ime jo gjithmonë e ka thënë të vërtetën… më ka gënjyer tetë herë
në momentet e rëndësishme të jetës! Tregimi fillon me lindjen time. Kam
lindur si djalë i vetëm në një familje të varfër… aq të varfër saqë nuk
kishim ushqimin e mjaftueshëm. Nëna gjithmonë pjesën e saj të pjatës e
hidhte në pjatën time duke thënë: “Ha biri im, unë nuk jam e uritur”…
KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E PARË. Kur u rrita pak, nëna ime pasi
përfundonte punët e shtëpisë, shkonte te lumi që gjendej afër shtëpisë,
duke shpresuar se do të zinte ndonjë peshk, që unë të kisha ushqim të
shëndetshëm. Nje dite arriti te zinte dy peshq. Nxitoi në shtëpi dhe i
përgatiti dy peshqit dhe i vendosi para meje. Duke parë se unë e shijova
shume peshkun tim, ajo vendosi edhe peshkun e saj në pjatën time duke
thënë: “Biri im, ja edhe këtë peshk timin, sepse ti e di që unë nuk e
dua peshkun”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E DYTË. Koha kalonte dhe erdhi
momenti që unë të hyja në shkollë. Nëna hyri si shitëse te një tregtar i
pasur. Një natë të ftohtë dhe me shi, nëna u vonua më tepër në punë. I
brengosur dola nga shtëpia ta kërkoja. E vërejta duke ardhur me një
torbë të rëndë të rrobave në dorë. E thirra: “Nënë, eja në shtëpi, është
vonë dhe ftohtë.” Ajo buzëqeshi dhe tha: “Biri im, unë nuk jam e
lodhur”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E TRETË. Erdhi koha e provimeve të
shkollës. Edhe pse ishte vapë e madhe, ajo dëshiroi të vinte me mua në
shkollë. Hyra në shkollë, ndërsa ajo mbeti duke pritur në oborrin e
shkollës. Kur përfunduan provimet, dola nga shkolla e ajo më priti me
përqafim amënor, mbushur me dashuri dhe mëshirë. Në dorë mbante një lëng
të ftohtë që e kishte blerë për mua. Kur fillova ta pija, e ktheva
kokën dhe vërejta atë, nga balli i saj rridhnin pika djerse. Ia ofrova
gotën duke thënë: “Nënë, pi edhe ti pak”, ndërsa ajo tha: “Biri im,
vetëm ti pije, unë nuk kam etje”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E KATËRT.
Pas vdekjes së babait tim, nëna jetoi një jetë të vështirë si e vejë.
Jeta ishte vështirësuar, dhe shumë shpesh ishim të uritur. Fqinjët kur
panë që gjendja jonë ishte e papërballueshme, këshilluan nënën, e cila
ishte ende e re, të martohej me dikë që do ta ndihmonte. Mirëpo, nëna
ime refuzoi këtë këshillë duke thënë: “Unë nuk kam nevojë për dashuri”…
KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E PESTË. Pasi përfundova fakultetin, hyra në
një punë me pagë të mirë në një firmë dhe vendosa ta marr përsipër
kujdesin e shtëpisë. Shëndeti i nënës ishte dobësuar, e nuk mundi më tej
të punonte, unë ndava pjesën nga paga ime dhe ia dhashë asaj, ndërsa
ajo i refuzoi duke thënë: “Biri im, ruaji të hollat, unë kam mjaft për
vete”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E GJASHTË. Vazhdova shkollimin e
mëtejmë e paga ime u rrit edhe më shumë. Firma gjermane më ofroi një
punë të mirë në Gjermani. U gëzova pa masë dhe fillova të ëndërroja për
jetën e re të lumtur. E ftova nënën të vinte të jetojë me mua, por ajo
refuzoi duke më thënë: “Biri im, unë nuk jam mësuar me jetë luksoze”…
KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E SHTATË. Koha kalonte, nëna ishte plakur dhe
shumë shpejtë u sëmur nga karcinomi malinj. Në ato momente në mes meje
dhe nënës sime të dashur ishin shumë shtete. I nevojitej përkujdesja e
dikujt. I lashë të gjitha dhe u ktheva në shtëpi. Nënën e gjeta në
shtrat. Kur më pa, u mundua të buzëqesh. Zemra m’u copëtua……. Nuk ishte
më ajo nëna që e kam njohur… Lotët më shkonin rrëke nëpër fytyrën time,
por edhe tani ajo u mundua të më ngushëllojë duke thënë: “Biri im, mos
qaj, unë nuk kam dhembje!”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E TETË. Pasi që
tha këto fjalë, mbylli sytë dhe më nuk i hapi kurrë. Secilit që ka
humbur nënën e tij të dashur, e këshilloj: GJITHMONE KUJTO SE SA KA
SAKRIFIKUAR AJO PER TY!
loading...
Lexo edhe:
