Kam qarë një ditë, nga mëkatet e shumta dhe punët e mira të pakta, kështu që rrëshqiti loti nga syri im.
Më tha loti: Çka ke, o rob i Allahut?
Ia ktheva: Po, kush je ti?
Tha: Unë jam loti yt.
I thashë: Çka të nxori ty?
Tha: Nxehtësia e zemrës tënde.
Çuditshëm i thashë: Nxehtësia e zemrës sime?
Kush e ka ndezur zemrën time me zjarr?
Tha: Mëkatet e tua!
I thashë: A ndikon mëkati në nxehtësinë e zemrës?
Tha: Po. A nuk e ke lexuar lutjen e Muhammedit, alejhi selam: “O Allah,
më pastro nga mëkatet me ujë, borë dhe akull”?! Mëkatet e robit e
ndezin zemrën zjarr, dhe nuk e shuan zjarrin përveçse ujit të ftohtë dhe
borës.
I thashë: Unë po ndihem i shqetësuar dhe në ankth?
Tha: Prej mëkateve ka që janë mjerim për vepruesin e saj, pendohu tek Allahu i Lartëmadhëruar, o rob i Allahut!
I thashë: Unë po gjej ngurtësi në zemrën time, ti si dole nga syri im?
Tha: Vërtetë ai është nevoja e natyrshmërisë, o rob i Allahut.
I thashë: Cili është shkaku i ngurtësisë së zemrës sime?
Tha: Dashuria për këtë botë dhe dhënia pas saj. Bota është sikurse
gjarpri që të pëlqen se është i lëmuar dhe të mbytë me helmin e tij,
njerëzit zbaviten duke e lëmuar, dhe nuk shikojnë në helmin e tij
vrasës.
I thashë: Çka ke për qëllim me helmin e kësaj bote o loti im?
Tha: Epshet e ndaluara, mëkatet dhe pasimin e shejtanit! E kush e shijon helmin e saj, i vdes zemra.
I thashë: Si t’i pastrojmë zemrat tona nga helmi?
Tha: Me vazhdueshmëri të pendimit drejt Allahut, me udhëtim drejt
vendbanimit të pendimit dhe të penduarve me trenin e të penduarve.
O Allah, na bëj prej të penduarve dhe atyre që të frikohen! Amin!
Perktheu: Hoxhë Valdet Kamberi
loading...
Lexo edhe:
