Në sytë e gjyshes
Askush nga ne nuk mund ta kuptoj krejtësisht dhembjen që ndjejnë ato familje që kanë humbur më të dashurit e tyre gjatë luftës. Zemra e tyre i ngjan një luleje të vyshkur në mes të vjeshtës. Ata kanë humbur më të dashurit e tyre dhe nuk dijnë në janë gjallë apo të vdekur. Janë zhdukur pa gjurmë. Sikur të mësonin vetëm faktin se ku gjenden eshtrat e të dashurve të tyre, ata do të ndjesheshin më të qetë shpirtërisht. Loti i tyre ende nuk është tharë. Ata presin çdo ditë e çdo natë se do të vijë ndonjë lajm që do t’i çlironte nga ky ankth i pritjes…
Në sytë e gjyshes edhe sot shoh një pikëllim, i cili po ia vret dalëngadalë shpirtin për shkak të humbjes së djalit të saj. Ky pikëllim sa vjen e thellohet kur ajo shikon fotot e tij. E unë si fëmijë, çmund t’i them, përveç se ta ngushëlloj me fjalët: “ Gjyshe e dashur, mos e humb durimin se shpresa vdes e fundit”…
Shkruar nga Ariona Shehu - Kaçanik
ese per gjyshen,gjysja ese,ese per gjyshin,gjysherit tane,hartime per gjyshen,hartime shqip per gjyshen,gjyshja ese shqip,ese te bukura shqip,hartim shqip per gjyshen
loading...
Lexo edhe: