Kompozicioni është pjesa kryesore e formës artistike të veprës letrare.
Këtë komponentë e gjejmë në të gjitha gjinitë dhe llojet letrare (epike, lirike, dramatike, epiko-lirike etj.).
Kompozicion është ndërtimi i brendshëm i një vepre letrare, që përcaktohet nga synimi për të zbuluar më mirë idenë e veprës; mënyra se si janë lidhur e si janë vendosur pjesët përbërëse të saj.
Me fjalë të tjera, mënyra se si i organizon shkrimtari ngjarjet në vepër, si i vendos personazhet, marrëdhëniet që kanë ata me njëri-tjetrin, përbën kompozicionin (ndërtimin) e veprës.
Veprat në prozë janë kryesisht me subjekt dhe me personazhe.
Kompozicion është ndërtimi i brendshëm i një vepre letrare, që përcaktohet nga synimi për të zbuluar më mirë idenë e veprës; mënyra se si janë lidhur e si janë vendosur pjesët përbërëse të saj.
Me fjalë të tjera, mënyra se si i organizon shkrimtari ngjarjet në vepër, si i vendos personazhet, marrëdhëniet që kanë ata me njëri-tjetrin, përbën kompozicionin (ndërtimin) e veprës.
Veprat në prozë janë kryesisht me subjekt dhe me personazhe.
Veprat epike përbëhen nga këto elemente kompozicionale:
a) paraqitja e veprimit veprimit,
b) thurja e veprimit veprimit,
c) kulminacioni kulminacioni,
b) thurja e veprimit veprimit,
c) kulminacioni kulminacioni,
ç) peripecia dhe
d) shthurja e veprimit veprimit.
Në fazën e paraqitjes së veprimit bëhet një hyrje, në të cilën lexuesi njihet me personazhet kryesore, me vendin e ngjarjeve etj.
Në thurjen e veprimit ndodh diçka, një veprim i papritur që bëhet shkak për konfliktin kryesor. Bëhet koklavitja e veprimeve, të cilat e çojnë konfliktin përpara.
Nga kjo fazë pastaj kalohet në kulminacion, që është pika më e lartë e mprehjes së konfliktit.
Pason pika e kthesës apo peripecia, që përbëhet nga një sërë veprimesh që çojnë drejt zgjidhjes së krizës.
Në fund kemi shthurjen e veprimit ose fundin e konfliktit, kur ngjarjet plotësisht marrin fund.
Ka vepra ku subjekti ndërtohet sipas rrjedhës së mësipërme të ngjarjeve, por ka edhe të tilla që në fillim jepet zgjidhja, mandej zhvillimi i ngjarjes.
Në kompozicionin e veprave asgjë nuk duhet të jetë e tepërt.
d) shthurja e veprimit veprimit.
Në fazën e paraqitjes së veprimit bëhet një hyrje, në të cilën lexuesi njihet me personazhet kryesore, me vendin e ngjarjeve etj.
Në thurjen e veprimit ndodh diçka, një veprim i papritur që bëhet shkak për konfliktin kryesor. Bëhet koklavitja e veprimeve, të cilat e çojnë konfliktin përpara.
Nga kjo fazë pastaj kalohet në kulminacion, që është pika më e lartë e mprehjes së konfliktit.
Pason pika e kthesës apo peripecia, që përbëhet nga një sërë veprimesh që çojnë drejt zgjidhjes së krizës.
Në fund kemi shthurjen e veprimit ose fundin e konfliktit, kur ngjarjet plotësisht marrin fund.
Ka vepra ku subjekti ndërtohet sipas rrjedhës së mësipërme të ngjarjeve, por ka edhe të tilla që në fillim jepet zgjidhja, mandej zhvillimi i ngjarjes.
Në kompozicionin e veprave asgjë nuk duhet të jetë e tepërt.
Çdo pjesë, çdo veprim duhet të ndihmojë për shtjellimin e plotë të temës së veprës, për zbërthimin e ideve të saj, me qëllim që ato të kuptohen mirë dhe të ndikojnë në ndjenjat dhe në mendimet e lexuesit.
Kompozicioni i vepres epike, vepra epika perberja, veper epike perberja, veper epike shqip,kompozicioni i vepres letrare, vepra letrare kompozicioni,vevpra epike perberja, perberja e vepres epike, epika dhe vepra epike, veper epike, veprat epike, nje veper epike, veprat letrare, veprat letrare, letersi dhe gjuhe shqip,kompozicioni
loading...
Lexo edhe: