Koha vrapon vjershë(poezi) nga Xhevahir Spahiu
Mëngjes. Mesditë. Mbrëmja tretet...
Nga kalendari fleta ra
Shkoi dhe një ditë; unë pyes vetveten:
“Ditës ç’i dhe e çfarë të dha?”
Nga kalendari fleta ra
Shkoi dhe një ditë; unë pyes vetveten:
“Ditës ç’i dhe e çfarë të dha?”
Një ditë shkon, pas saj vjen tjetra,
Ti mbjell një pemë, një gur ti vë
Nga guri, ja, u ngrit ndërtesa,
Dhe pema pyll i madh u bë!
Koha vrapon. Vrapon si lumë;Ti mbjell një pemë, një gur ti vë
Nga guri, ja, u ngrit ndërtesa,
Dhe pema pyll i madh u bë!
Nga kalendari fleta ra.
Vetvetes pyetjen i bëj unë:
“Ditës ç’i dhe e çfarë të dha?”
koha vrapon poezi, poezi per kohen, vjersha per kohen, vjershe per kohen, vjersha koha,Vjersha nga Xhevahir Spahiu, vjershe Xhevahir Spahiu,koha poezi, vargje per kohen, vargje te bukura per kohen, vjersha per femije koha,
loading...
Lexo edhe: