Faik Konica (1875 – 1942) - Biografia
Është njëri nga lëvruesit më të mëdhenj të gjuhës shqipe, publicist, studiues dhe përkthyes.
Lindi në Konicë në vitin 1875.
Në vendlindje mori mësimet e para në gjuhën turke, arabe dhe greke.
Studioi në liceun e Stambollit dhe i përfundoi në Francë.
Në Bruksel drejtoi gazetën “Dielli” dhe më pas “Trumbeta e Krujës”.
Qe sekretar i përgjithshëm i Federatës “Vatra”.
Mbrojti çështjen shqiptare në Konferencën e Amasadorëve në Londër.
Ka shkruar: “Nën hijen e urmave” (1924), “Doktor Gjilpëra, zbulon rrënjët e dramës së
Mamurrasit”, “Katër përralla nga Zullulandi”, “Shqipëria si m’u duk...”.
Mamurrasit”, “Katër përralla nga Zullulandi”, “Shqipëria si m’u duk...”.
La në dorëshkrim të shkruar anglisht veprën: “Shqipëra – kopshti shkëmbor i Evropës Juglindore” e cila u botua në vitin 1957.
Ka shkruar edhe shumë artikuj, pamflete, shënime, ese etj.
Lexo edhe këto artikuj:
Doktor Gjilpëra
Katër përrallat e Zulullandit
loading...
Lexo edhe: