Dora e njeriut- tregim nga Qamil Batalli
Asnjë ndërtesë në atë qytet nuk mund të krahasohej me të. Kishin vendosur njerëzit ta ngr nin deri lart, afër resh.
Ata sollën vinça të mëdhenj dhe nisën ta çonin lart kat më kat.
Një ditë prej ditësh, kur punëtorët majë godinës dukeshin fare të vegjël, kaloi mbi ta Reja e Zezë, e ngarkuar plot e përplot me shi.Kur e pa këtë godinë që kishte ngritur kokën aq larg, qeshi me të madhe sa
bubulloi tërë qielli:
- Po ti na qenke një ndërtesë mendjemadhe, oj! – i tha pastaj me një
habi të papërmbajtur.
- Ndërtesa ku punonin punëtorët e dëgjoi me vëmendje dhe ia
ktheu pa u trazuar:
- Unë nuk jam ndërtesë, oj Re e Zezë. Mua më quajnë Rrokaqiell.
Reja e zezë qeshi sërish. U lëkund sa andej e këndej nëpër atë kaltëri të gjerë:
- Ani çka ?! – i tha me të qeshura e me të dridhura, sa gati duke iu derdhur tërë uji që e kishte përpirë. – A nuk e ditke ti se rrufetë që shkrepin nga unë mund të të rrafshojnë për tokë? Sa më shumë që
ngre kokën përpjetë, aq më në rrezik e ke jetën.
Rrokaqielli nuk u brengos as tash. Iu përgjigj me zë të qetë:
- Mua më ngre dora e njeriut, oj Re e Zezë. Ajo është më e fuqishme se ti.
- Ah, dora e njeriut! – u habit Reja e Zezë. Shkreptimat e mia mund ta lënë njeriun edhe pa atë dorë.
Nuk i ditke ti huqet e mia kur gjuaj nga lart?
- Të kam parë disa herë. Megjithatë nuk të frikësohem, oj Re e Zezë. Për mua kujdeset dora e njeriut.
Reja e Zezë u hidhërua.
- Do të më shohësh, pra! Vetëm sa të thërras edhe disa shoqe. Do të shkrepim qindra vetëtima mbi ty!
Rrokaqielli qeshi i qetë dhe tha:
- Mos harro, oj Re e Zezë, dora e njeriut do të vërë mbi mua rrufepritësin.
Kot lavdërohesh dhe kot më kërcënohesh. Me atë rrufepritës unë do të rrëmbej ty e do të të fus në fund të tokës. S' ke ç'më bën, ta dish!
Reja e Zezë murmuriti me hidhërim dhe u nis t'i gjejë shoqet e saja.
Ndërsa rrokaqielli i pa me kënaqësi punëtorët, që e ngrinin dhe e bënin aq madhështor me duart e tyre të fuqishme.
tregim nga Qamil Batalli, Qamil Batalli tregim, veper nga Qamil Batalli, dora e njeriut Qamil Batalli, Qamili
Lexo edhe:
Asnjë ndërtesë në atë qytet nuk mund të krahasohej me të. Kishin vendosur njerëzit ta ngr nin deri lart, afër resh.
Ata sollën vinça të mëdhenj dhe nisën ta çonin lart kat më kat.
Një ditë prej ditësh, kur punëtorët majë godinës dukeshin fare të vegjël, kaloi mbi ta Reja e Zezë, e ngarkuar plot e përplot me shi.Kur e pa këtë godinë që kishte ngritur kokën aq larg, qeshi me të madhe sa
bubulloi tërë qielli:
- Po ti na qenke një ndërtesë mendjemadhe, oj! – i tha pastaj me një
habi të papërmbajtur.
- Ndërtesa ku punonin punëtorët e dëgjoi me vëmendje dhe ia
ktheu pa u trazuar:
- Unë nuk jam ndërtesë, oj Re e Zezë. Mua më quajnë Rrokaqiell.
Reja e zezë qeshi sërish. U lëkund sa andej e këndej nëpër atë kaltëri të gjerë:
- Ani çka ?! – i tha me të qeshura e me të dridhura, sa gati duke iu derdhur tërë uji që e kishte përpirë. – A nuk e ditke ti se rrufetë që shkrepin nga unë mund të të rrafshojnë për tokë? Sa më shumë që
ngre kokën përpjetë, aq më në rrezik e ke jetën.
Rrokaqielli nuk u brengos as tash. Iu përgjigj me zë të qetë:
- Mua më ngre dora e njeriut, oj Re e Zezë. Ajo është më e fuqishme se ti.
- Ah, dora e njeriut! – u habit Reja e Zezë. Shkreptimat e mia mund ta lënë njeriun edhe pa atë dorë.
Nuk i ditke ti huqet e mia kur gjuaj nga lart?
- Të kam parë disa herë. Megjithatë nuk të frikësohem, oj Re e Zezë. Për mua kujdeset dora e njeriut.
Reja e Zezë u hidhërua.
- Do të më shohësh, pra! Vetëm sa të thërras edhe disa shoqe. Do të shkrepim qindra vetëtima mbi ty!
Rrokaqielli qeshi i qetë dhe tha:
- Mos harro, oj Re e Zezë, dora e njeriut do të vërë mbi mua rrufepritësin.
Kot lavdërohesh dhe kot më kërcënohesh. Me atë rrufepritës unë do të rrëmbej ty e do të të fus në fund të tokës. S' ke ç'më bën, ta dish!
Reja e Zezë murmuriti me hidhërim dhe u nis t'i gjejë shoqet e saja.
Ndërsa rrokaqielli i pa me kënaqësi punëtorët, që e ngrinin dhe e bënin aq madhështor me duart e tyre të fuqishme.
tregim nga Qamil Batalli, Qamil Batalli tregim, veper nga Qamil Batalli, dora e njeriut Qamil Batalli, Qamili
loading...
Lexo edhe:
